بررسی جنگ غجدوان و علل شکست سپاه صفوی
محل انتشار: دوفصلنامه تاریخ ایران، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 199
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IRHJ-11-1_006
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1400
چکیده مقاله:
چکیده جنگ غجدوان در ماوراءالنهر، در سوم رمضان سال ۹۱۸ ق، یکی از رویدادهای مهم نظامی در دوره شاه اسماعیل یکم (۹۳۰-۹۰۷ ق) بهشمار میرود. بررسی این رویداد، از آن روی حائز اهمیت است که سپاه قزلباش- که در مرحله استقرار امپراتوری صفوی بسیار قدرتمند ظاهر شده بود- شکست فاحشی خورده و در نتیجه فرمانده آن میرنجم ثانی، وکیل شاه اسماعیل و بسیاری از امیران برجسته و سربازان قزلباش کشته شدند. اما چنین رویداد بزرگی چنانکه باید علت یابی نشده است تا علل شکست و پیامدهای آن آشکار گردد. بنا بر آنچه گفته شد، این پرسش در اینجا مطرح است که چه عواملی سبب جنگ غجدوان شدند و مهمتر اینکه علل شکست سپاه قدرتمند صفوی در این جنگ چه بود و چه پیامدهایی داشته است؟ برای بررسی پرسشهایی از این دست، این مقاله میکوشد- ضمن نگاهی به اوضاع بحرانی منطقه ماوراءالنهر از سال ۹۱۶ ق- نقش و عملکرد میرنجم را بهعنوان فرمانده سپاه و نیز تاکتیکها و استراتژی وی را در مراحل گوناگون عملیات نظامی مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار دهد. این بررسیها نشان میدهند که در مجموع راهبرد نظامی نادرست میرنجم و عدم توجه وی به مشاورت مشاوران آگاه از یکسو و از سوی دیگر، اتحاد امیران ازبک و بهرهگیری آنان از اختلافات میان امیران قزلباش، از جمله مهمترین علل شکست سپاه صفوی بهشمار میرفتند.
نویسندگان
ابوطالب سلطانیان
هیات علمی/ دانشگاه گیلان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :