بررسی راهبردهای مدیریتی با تاکید بر پتانسیل های طبیعی برای توسعه گردشگری تندرستی

امروزه گردشگری اهمیت بسزایی برای کشورها دارد و در این بین، گردشگری تندرستی یکی از انواع جدید و رو به توسعه گردشگری در دنیا به شمار می رود. در قرن نوزدهم میلادی، گردشگری تندرستی عموما به عنوان استفاده از سودمندیهای پزشکی طبیعی، مطرح شده است. یکی از جاذبه ها و امتیازات ایران برای گردشگری درمانی در حوزه ی آب درمانی است، به طوری که در حال حاضر بیش از ۱۰۰۰ چشمه آب معدنی شناسایی شده است. گردشگری پیشگیرانه نیز در زمره ی این نوع گردشگری قرار می گیرد.دراین نوع گردشگری، افراد برای استفاده از امکانات طبیعی موجود در مقصد، اقدام به مسافرت میکنند. در واقع استفاده از این امکانات هم از لحاظ روحی- روانی و هم ازنظر فیزیکی سبب بازیابی توان فرد شده و انرژی لازم را برای ادامه فعالیت عادی وی فراهم میکند. افرادی که در این طیف دسته بندی میشوند، ناراحتی یا بیماری خاصی ندارند بلکه با استفاده از امکانات طبیعی درواقع از بروز بیماری وناراحتی جسمی و روحی جلوگیری میکنند. توسعه جهانی گردشگری تندرستی فرصتهای کارآفرینانه بکری را برای برنامه ریزان گردشگری در راستای توسعه بازار مقصد و متنوع سازی آن به ارمغان آورده است. در این میان، سرزمین ایران از پتانسیلهای طبیعی و فرهنگی سرشاری برخوردار است که با مدیریت و برنامه ریزی صحیح قابلیت تبدیل به جاذبه های صنعت تندرستی را دارند،هدف پژوهش کیفی حاضر ارائه چارچوبی برای شناسایی فرصتهای کارآفرینی گردشگری تندرستی است.