نگهداری بهینه روابط پدیداری در فضای سه بعدی

محاسبه فضای قابل دید یک ناظر یکی از مسائل مهم و کاربردی درهندسه ی محاسباتی و گرافیک کامپیوتری است برای این مساله در فضای دو بعدی الگوریت مها و ساختارهای بهینه ای ارائه شده است یکی از این ساختارها مجتمع پدیداری است که روابط پدیداری بین اشیا یک صحنه را در یک ساختار بهینه و قدرتمند نگهداری می کند و امکان محاسبه دقیق قابلیت دید یک ناظر را فراهم می کند د رمقابل پدیداری در فضای سه بعدی دارای پیچیدگی بیشتری است و اغلب روشهای ارائه شده برای آن مبتنی بر روشهای گرافیکی و حل غیردقیق مسئله می باشد. با توجه به توانایی مجتمع پدیداری در حل مسائل پدیداری تلاشهایی برای تعمیم مجتمع پدیداری دو بعدی به فضای سه بعدی صورت گرفته است.