بررسی سلامت روان در نوع ارتباطات مجازی و ارائه مدل ارتباطی کاربران شبکه های اجتماعی

پیدایش فناوری های جدید ارتباطی از جمله؛ شبکه های اجتماعی مجازی، ساختار تعاملات و ارتباطات را دچار تغییرات بنیادین کرده و ارتباطات انسانی را به فراتر از زمان و مکان گسترش داده است. امروزه حضور در این فضا و برقراری ارتباطات میان فردی از نوع مجازی، به جزیی جدایی ناپذیر از زندگی بیشتر انسان ها به ویژه جوانان بدل شده است. مطالعه حاضر قصد دارد رابطه بین سلامت روان و نوع ارتباطات مجازی کاربران شبکه های اجتماعی را بررسی کند. جامعه آماری تحقیق، ۱۳۴۴۲ دانشجوی در حال تحصیل دانشگاه رازی کرمانشاه در سال تحصیلی ۹۶-۹۵ می باشد که تعداد ۳۷۵ نفر حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران و بر اساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده های سلامت روان با استفاده از پرسشنامه استاندارد گلدبرگ (۱۹۷۲) و داده های نوع ارتباطات مجازی به وسیله پرسشنامه محقق ساخته با احتساب روایی و پایایی جمع آوری گردید. براساس نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون، با اطمینان ۹۵ درصد بین سلامت روان و نوع ارتباطات مجازی رابطه معنی دار معکوس و منفی وجود دارد. براساس مدل معادلات ساختاری متغیر سلامت-روان با ضریب تاثیر ۶۷/۰- با متغیر نوع ارتباطات مجازی رابطه یک سویه داشت. متغیر سلامت روان با چهار مولفه خود شامل؛ علائم جسمانی، علائم اضطرابی و اختلال خواب، مقیاس کارکرد اجتماعی، و علائم افسردگی به ترتیب با ضرایب تاثیر ۶۸/۰، ۴۶/۰، ۴۴/۰ و ۴۶/۰ رابطه داشت.