ابزار و منابع معرفت دینی از دیدگاه محمدبن حسن صفار
محل انتشار: دوفصلنامه پژوهشنامه امامیه، دوره: 2، شماره: 4
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 221
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IMAMIYA-2-4_005
تاریخ نمایه سازی: 31 شهریور 1400
چکیده مقاله:
چکیده محمدبن حسن صفار یکی از شخصیت های بزرگ قرن سوم است که در میان متکلمان و اندیشمندان نخستین امامیه در شهر قم جایگاه ممتازی دارد. یکی از مباحث مهم در معرفت شناسی، بحث از منابع معرفت است. بر اساس گزارش های محمدبن حسن صفار، ابزار و منابع معرفت دینی عبارت است از کتاب، سنت، عقل، فطرت و حواس. بنابر نظر صفار، شناخت خداوند در سایه بهره مندی از همه منابع و ابزارهای معرفت، حاصل می شود. البته او غنی ترین و مهم ترین منبع معرفت را وحی می داند و معتقد است فهم درست از وحی فقط از طریق رسول خدا ۹و اهل بیتش: ممکن است. از این رو شناخت و اطاعت خداوند را تنها به واسطه اطاعت از آنها می داند. با توجه به اولویت و ترجیحی که صفار در منابع معرفت دینی قائل شده، مشهود است که وی رویکرد نص گرایی دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا ملانوری
دانشجوی دکتری شیعه شناسی، دانشگاه ادیان و مذاهب قم
مصطفی جعفرطیاری
استادیار گروه شیعه شناسی، دانشگاه ادیان و مذاهب قم
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :