بررسی نقش اکوتوریسم در حفاظت از سنگ نگاره های ایران در برابر مخاطرات

اکوتوریسم با دارا بودن نقش بسزا در خصوص حفاظت از بخش های طبیعی، عامل مهمی برای حفاظت از میراث تاریخی نهفته در دل طبیعت برشمرده می شود. این میراث کهن، سنگ نگاره هایی هستند که توسط نیاکان ما بر روی صخره های سنگی در مناطق بکر طبیعی بر جای مانده است. سنگ نگاره ها هویت و فرهنگ اقوام پیشین را در خود جای داده اند. از این پس حفاظت از آن ها برای نسل های آینده و نیز شناخت و آگاهی بیشتر نسبت به گذشته امری مهم تلقی می شود. اما در سال های اخیر شاهد از دست رفتن بسیاری از این آثار ارزشمند تاریخی بوده ایم که بیشتر این آسیب ها از جانب عوامل انسانی وارد شده است. با توجه به این مشکلات، اکوتوریسم می تواند تا حد بسیاری برای حفاظت از این آثار مورد استفاده قرار بگیرد که درون محیط های طبیعی واقع شده اند. تا کنون در ایران پژوهشی در خصوص نقش اکوتوریسم در حفاظت از سنگ نگاره ها انجام نشده است. پژوهشگر در این پژوهش سعی دارد به بررسی نقش اکوتوریسم در حفاظت از سنگ نگاره های ایران بپردازد و به این پرسش پاسخ دهد که اهمیت اکوتوریسم در حفاظت از سنگ نگاره های ایران چیست؟ حفاظتاز سنگ نگاره ها به وسیله اکوتوریسم چگونه است؟ هدف از این پژوهش درک از اهمیت اکوتوریسم در حفاظت از سنگ نگاره های ایران و فهم چگونگی حفاظت از سنگ نگاره ها به وسیله اکوتوریسم است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نوع روش پژوهشی کیفی است. داده های پژوهش از طریق اسناد و مطالعات کتابخانه ای گردآوری شده است و روش تجزیه و تحلیل داده ها به روش توصیفی تحلیلی است. در نهایت نیز پیشنهادی ارائه می شود.