امکان سنجی پیدایش معماری التقاطی متاثر از معماری اقلیمی سنتی ایران و معماری سبز غرب

معماری التقاطی در ایران پیشینه ای تاریخی دارد. معماران با استفاده از سبک های التقاطی در پی خلق بناهایی نوین باکارآیی مناسبتر در فضاهای معماری و شهرسازی بوده اند. سبک های معماری مدرن به دلیل تعدد، تاثیر بسزایی در تنوعکالبدی ساختمان ها و فضاهای شهری گذاشته اند. معماران ایرانی دوره قاجار و پهلوی از این نوع معماری در التقاط بامعماری سنتی استفاده کردهاند که در پیدایش سبک و خلق بناهای شاخص این دوران به خوبی مشهود است. یکی ازمهمترین دغدغه های انسان عصر جدید وجود پیامدهای منفی جهان صنعتی، نظیر آلودگی روزافزون محیط زیست، کاهشمنابع طبیعی و سوخت های فسیلی می باشد. معماری سبز با جستوجوی راه حلی برای به حداقل رساندن اثرات منفیساختمان ها بر محیط زیست است. بدین جهت این نوع معماری، با اصول و مبانی منطبق با ویژگی های طبیعت و انرژی هایپاک، اثرات نامطلوب آلودگی های زیست محیطی را کنترل نموده و به مناسبترین طریق در ساختمان ها مورداستفاده قرارمی گیرد و موجب پیدایش معماری پایدار می گردد. معماری اقلیمی سنتی ایران نیز، راهکارهای مناسبی متناسب با شرایطاقیلمی هر منطقه و مهار عوامل مخل جوی داشته است. گرچه استفاده از عوامل جوی و بهره برداری از تابش خورشید وجریان هوا، رایج ترین نوع کاربرد انرژی های بی زیان در معماری سنتی ایران است. در این مقاله سعی بر آن است تا بامطالعه و تحلیل معماری اقلیمی سنتی ایران و معماری سبز غرب، امکان التقاط این دو سبک از معماری در ایران موردبررسی است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع مکتوب کتابخانه های علمیتخصصی معماری و مطالعه وب سایت های علمی پژوهشی بوده است.