؛«ایمانگرایی اشعری، اخباری و مکتب تفکیک» در بوته نقد

ایمانگرایی در اسلام و مسیحیت با تبیین های نزدیک به همی مطرح شده است. عنصر مشترط ایمانگرایان مخالفت با ابتنای ایمان بر تاملات فلسفی است. در نقد و بررسی ایمان گرایی پژوهش هایفراوانی انجام یافته است، اما آن چه جای خالیش احساس می شود، نقد و بررسی ایمان گرایی از زاوایهضرورت آزادی اندیشه است. این تحقیق بر آن است تا ایمان گرایی را از این زاویه مورد نقد و ارزیابی قرار دهد. تحقیق حاضر با روش تحلیل مفهومی، ارایه تعریفی روشن از مفهوم «آزادی اندیشه» را بدون توجه به عناصری چون «تعریف آزادی»، «باخودبیگانگی»، «دگماتیسم» و ... غیرممکن دانسته و از این زوایه ایمان مبتنی بر الهام و اشراق را در مکاتبی چون: اشعری، اخباریگری و مکتب تفکیکمورد ارزیابی قرار داده است. بسترسازی آزادی اندیشه برای سنجش نقادانه ایمان و لزوم گرفتاری دردام خوش بینی و تلبیس ابلیس با عدم عنایت به آزادی اندیشه از نتایج مهم تحقیق حاضر است.