بایسته های بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

پای فشاری بر ثبات قانون اساسی تا جایی پسندیده است که مرور زمان و تغییر اوضاع واحوال، پایه های این قانون را دچار فرسایش ننماید و سکوت قانون در برابر چالش هایجدید کشور و ملت، قانون اساسی کشور را تبدیل به قانونی متروک ننماید. با گذشت بیشاز سه دهه از اولین و آخرین بازنگری در قانون اساسی ج.ا.ا.، امروز بیش از هر زمان دیگریجای خالی تدابیر باثبات و به روز قانون اساسی در مواجهه با چالش های پیش روی کشور وملت احساس می شود. تاخیر در این بازنگری به نحوی محسوس است که در مسائل جاریکشور و به خصوص در بحران ها، قانون اساسی جای خود را به تفاسیر، قوانین عادی و بلکهسلایق سیاسی و شخصی مسوولان امر داده است. نکته مهم تر این که در بحث حقوق ملت،اجرای این قانون بر زمین مانده و ضمانت اجرایی برای عدم اجرای قانون اساسی پیش بینی نشده است.