ارتقا فضای سبز شهری براساس معیارهای منظر اکولوژیک (نمونه موردی: جاده سلامت پارک ناژوان)

امروزه با گسترش و ازدیاد جمعیت شهرنشینی، شواهد تغییرات گستردهای در زیر ساخت های اکولوژیکی شهری هستیم به طوریکه این موضوع کاملا محیط زیست اکولوژیک و زیرساخت های سبز شهری را محدود و تحت تاثیر قرار داده است. اکولوژی منظرامکان دستیابی به یک ترکیب متعادل از شبکه شهری به همراه معیارهای منظر اکولوژیک در رابطه میان انسان و طبیعت رافراهم می کند. این معیارها شامل محیط زیست سالم، مدیریت انرژی، تنوع زیستی، اکوتوریسم، ابعاد فرهنگی-اجتماعی جامعه،زیبایی اکولوژیک منظر و ... است و با نگرش کل نگر در بازگردانی، مرمت و بهسازی مناظر مخدوش و آسیب دیده، بهسازیفضاهای سبز شهری، ایجاد دالان های زیستی و زیست پذیری طبیعت و جامعه انسانی در شهرها با لحاظ نمودن توانها وفرآیندهای فیزیکی، شیمیایی، زیستی، اکولوژیک و اجتماعی فرهنگی نقش مهمی را ایفا می کند. ارتقاء کیفیت مناظر به خصوصفضای سبز شهری و گستره های طبیعی در نهایت به بهبود کیفیت شهرها و در نهایت ارتقاء کیفیت زندگی انسان منجر شود.هدف این پژوهش ارائه طرح و راهبردهایی جهت ارتقا وضعیت جاده سلامت در پارک ناژوان با رویکرد منظر اکولوژیک در قالبیک پژوهش کیفی است. این پژوهش با روش مروری ساده و رویکرد توصیفی تحلیلی به شناسایی معیارهای منظر اکولوژیکبرای دستیابی به راهبردهایی جهت ارتقا فضای سبز جاده سلامت ناژوان می پردازد. این راهبردها اعم از ارتقا پوشش گیاهی، ارتقانورپردازی سازگار با طبیعت، استفاده بیشتر از منظر سبز نرم به جای منظر سخت، حفظ گونه های گیاهی بومی، ایجاد شبکههای اکولوژیک، ایجاد گردشگاه های طبیعی، ایجاد فضاهای دسته جمعی و صمیمی، حفظ خصوصیات اکولوژیکی ومنابع طبیعیو فرهنگی، استفاده درست از منابع غیر قابل تجدید، تولید حداقل تولید گاز گلخانه ای و استفاده از پنل های خورشیدی است وطرح های ارائه شده بر مبنای این راهبردها ارائه گردیده است.