مدیریت فروشگاه های مجازی ایران و اتحادیه اروپا در انحلال قراردادهای الکترونیکی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 204

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOU-2-4_016

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1400

چکیده مقاله:

در فروشگاه های مجازی ایران و اتحادیه اروپا، انحلال قراردادهای الکترونیکی از طریق اعمال حق استرداد کالا و خدمات انجام می شود. این حق که در ایران به نام حق انصراف نیز معروف است، تاکنون فقط در قراردادهای الکترونیکی و در اتحادیه اروپا در تمام قراردادهای فروش از راه دور به مصرف کننده داده شده است. با استفاده از این حق می توان کالا و خدمات را در ایران ظرف ۷ روز و در اتحادیه اروپا، کالا را ظرف ۷ روز و خدمات را ظرف ۱۴ روز به تامین کننده کالا و خدمات مسترد نمود. البته با تصویب آخرین دستورالعمل اتحادیه اروپا (شماره ۸۳ سال ۲۰۱۱)، هر دو مهلت اخیر به ۱۴ روز افزایش یافته است. در مورد این حق دو ابهام وجود دارد: ابهام اول، ماهیت آن می باشد که چهره ای مبهم دارد و شبیه نهادهایی چون فسخ و بطلان می باشد. ابهام دوم این است که هرچند حق استرداد کالا و خدمات، آثار مالی دارد و اصولا باید قابل اسقاط و قابل انتقال باشد؛ ولی شروط مربوط به اسقاط و انتقال ارادی یا قهری این حق توسط قانون گذار باطل اعلام شده است. در این پژوهش با توجه به قانون تجارت الکترونیکی ایران مصوب ۱۳۸۲ و دستورالعمل شماره ۸۳ اتحادیه اروپا مصوب ۲۰۱۱، ابهامات مذکور بررسی و دیده شد که حق استرداد کالا و خدمات، حق مصطلح نیست و حکم می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت فروشگاه های مجازی ، حق انصراف ، انحلال ، مصرف کننده ، تامین کننده ، قرارداد از راه دور ، قرارداد الکترونیکی

نویسندگان

حمیدرضا علیخانی

دانشجوی مقطع دکتری حقوق خصوصی ،دانشکده علوم انسانی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران

ایوب احمدپور

دانشیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران

علی رفیعی مقدم

استادیارگروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران