ارزیابی کیفیت محیط زیستی پساب در منطقه ویژه پارس جنوبی (پالایشگاه فاز A) با استفاده از سامانه استنتاج فازی

ارزیابی ریسک محیط زیست، از بخش­های بسیار مهم در سیستم مدیریت محیط زیستی بوده و نقش بسیار مهمی در بهبود شاخص­های کیفیت و عملکرد محیط زیستی ایفاء می­نمایند. در این تحقیق ارزیابی کیفیت محیط زیستی پساب منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ با استفاده از منطق فازی بررسی شده است. در منطق چند ارزشی فازی با کمی­سازی متغیرهای زبانی و استفاده از سایر داده­های کمی محیط زیستی و ارائه شاخص­های فازی می­توان به ارزیابی کیفیت و ریسک محیط زیستی یک واحد صنعتی دست یافت. شاخص فازی کیفیت پساب FWWQI۱ در مطالعه موردی از سه آلاینده: COD۲، BOD۳، TSS۴ و خصوصیت pH تشکیل شده است. در مدل ارائه شده در این مقاله حدود سطوح کیفیت فازی در توابع عضویت با بهره­جویی از نتایج تحقیقات پیشین، استانداردهای محیط زیستی و قضاوت­های کارشناسان محیط زیست اتخاذ گردیده­اند. بر اساس نتایج مدل ارائه شده، آلاینده­های موثر در بالا بردن ریسک محیط زیستی، COD و BOD شناخته شده­اند و شاخص­های فازی کیفیت محیط زیستی پساب پالایشگاه A در سال ۲۰۱۳ معادل ۸/۴۸ (خوب) و در سال ۲۰۱۴ معادل ۴۴ (خوب) به­دست آمده است. این امر نشان­دهنده استانداردسازی کامل پالایشگاه A در زمینه کنترل آلودگی­های پساب بوده که دارای روند رو به بهبود شاخص­های کیفیت و ریسک محیط زیستی بومی است و از جمله مهم­ترین دستاوردهای سامانه­های مدیریت ISO۱۴۰۰۱ و HSE_MS۵ در منطقه مورد نظر به شمار می­رود.