بررسی اثرات تیمارهای هورمونی بر ماندگاری پس از برداشت گل داودی

عمر بعد از برداشت گل های شاخه بریدنی یکی از مهمترین فاکتورهای کیفی می باشد، بنابراین عمر طولانی مدت این گلها در میزان تقاضای مصرف کنندگان و هم چنین ارزش گلهای شاخه بریدنی تاثیر بسزایی دارد. گل داودی با نام علمی Chrysanthemum morifolium یکی از مهم ترین گلهای شاخه بریده میباشد که به کمک برخی مواد میتوان ماندگاری آن را افزایش داد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سالیسیلیک اسید و نیترات نقره بر عمر پس از برداشت گل داودی رقم فرنوش میباشد. به همین جهت آزمایش در دو قسمت صورت گرفت. آزمایش اول: به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی و در سه تکرار صورت گرفت. فاکتور اول: اسید سالیسلیک در سه سطح (۰، او ۲ میلی مولار) و فاکتور دوم: زمان در سه سطح (۰، ۷ و ۱۴ روز). آزمایش دوم: به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی و در سه تکرار صورت گرفت.. فاکتور اول: نیترات نقره در سه سطح (۰، ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر) و فاکتور دوم: زمان در سه سطح (۰، ۷و۱۴ روز) صفاتی که مورد اندازه گیری قرار گرفتند شامل: وزن تازه نسبی، pH محلول های نگهدارنده، میزان نشت الکترولیت، مالون دی آلدهید، میزان کلروفیل، وزن تر شاخهها، میزان مواد جامد محلول گلبرگ بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمار سالیسیلیک اسید و نیترات نقره در صفات اندازه گیری شده تاثیر معنی دار داشت و بالاترین میزان pH محلول های نگهدارنده، میزان کلروفیل و وزن تر مربوط به تیمار ۵۰ میلی گرم در لیتر نیترات نقره و بعد از آن در تیمار ۱ میلی مولار سالیسیلیک اسید بود و کمترین میزان نشست الکترولیت در تیمار شاهد مشاهده شد.