طراحی مدل بهسازی جریان کارآموزی وکارورزی در آموزش وپرورش یزد: یک پژوهش نظریه مبنایی

آموزش ضمن خدمت و کارورزی در منابع انسانی کلید رشد و توسعه در جوامع پیشرفته هستند. بنابراین، سرمایه گذاری وبرنامه ریزی مناسب در این حوزه می تواند زمینه ساز پیشرفت های وسیع درعرصه های مختلف باشد. هدف پژوهش حاضر،شناسایی مولفه ها و تدوین مدل بهسازی برنامه آموزش ضمن خدمت و کارورزی در آموزش و پرورش شهر یزد می باشد.رویکرد پژوهش، کیفی و روش پژوهش، «نظریه مبنایی» با رویکرد نظام مند استراوس و کوربین انتخاب گردید؛ گروه هدف شامل صاحبنظران و خبرگان حوزه آموزش اعم از اساتید دانشگاه ها و مدیران آموزش و پرورش بودند که با استفاده از روش«نمونه گیری نظری» انتخاب شدند. ابزار پژوهش «مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته» بود. مصاحبه ها تا تعداد ۱۰ مورد انجام شد و اشباع نظری حاصل گردید. روش تحلیل داده ها به شکل «کدگذاری» و «مقوله بندی» انجام شد و داده ها در سه سطحکدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. درنهایت، ۱۸ مقوله نهایی در ذیل ابعاد شش گانه نظریه مبنایی حاصل شد.یافته ها پدیده محوری را کارآمدی و انتقال آموزش ها و شرایط علی را فرآیند آموزش، صلاحیت اساتید و مدرسان، توازنآموزش نظری و عملی، نقش مدیران و نحوه برگزاری نشان داد. تجهیزات و امکانات، مالیه آموزش، قوانین و مقررات،ساختارآموزش و پرورش و جو سازمانی ویژگی های زمینه ای تحقیق را تشکیل دادند. شرایط مداخله گر محیطی محیطفرهنگی اجتماعی، محیط اقتصادی و محیط فناوری شناسایی شدند. راهبردها نیز انگیزش و مشارکت تعیین شد، و پیامدها شامل توسعه حرفه ای معلمان و بهبود کیفیت آموزش و پرورش شناسایی گردیدند. یافته های این تحقیق می تواند در قالبیک الگوی جامع ترسیم شود که باعث افزایش کیفیت و عملکرد دورههای ضمن خدمت در سیستم آموزشی و همچنینروابط اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی شده و کمک نماید مدیران و مسئولان آموزشی دید خود را نسبت به مسائل و چالش-های آموزش ضمن خدمت و حین خدمت وسعت بخشیده و مدیریت و راهبرد موفقی برای رفع مشکلات آن داشته باشند.