بررسی میزان و ترکیب های موسیلاژ Lallemantia iberica Benth. با کاربرد تلفیقی قارچ میکوریزی و کود شیمیایی در شرایط دیم
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 155
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-36-4_007
تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1400
چکیده مقاله:
شناسه دیجیتال (DOR):۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۹۰۵.۱۳۹۹.۳۶.۶۰۹.۱۰۲.۴.۱۵۷۶.۱۶۰۵ به منظور بررسی اثر کاربرد تلفیقی قارچ میکوریزی و کود شیمیایی بر صفات کمی و کیفی گیاه دارویی بالنگو (Lallemantia iberica Benth.)، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه مراغه در سال ۱۳۹۵ اجرا شد. تیمارها شامل ۱۰۰% کود شیمیایی مرسوم (۲۵۰ و ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار اوره و سوپرفسفات تریپل)، Glomus mossae، Glomus intraradices، ۵۰% کود شیمیایی+ G. mossae، ۵۰% کود شیمیایی+ G. intraradices و ۵۰% کود شیمیایی+ G. mossae+ G. intraradicesبودند. نتایج نشان داد که بیشترین (۸۰۲.۸ کیلوگرم در هکتار) و کمترین (۴۶۳.۵ کیلوگرم در هکتار) عملکرد دانه و بیشترین (۴۰۶۴%) و کمترین (۲۵.۸۵%) شاخص برداشت به ترتیب با کاربرد تلفیقی ۵۰% کود شیمیایی + G. mossae+ G. intraradices و کاربرد انفرادی G. intraradices بدست آمد. علاوه براین، بیشترین میزان (۹.۱۸%) و عملکرد موسیلاژ (۷۳.۷۵ کیلوگرم در هکتار) با کاربرد تلفیقی ۵۰% کود شیمیایی+ G. mossae+ G. intraradices مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان ترکیب های اصلی موسیلاژ (گلوکورونیک اسید، گالاکتورونیک اسید، آرابینوز، رافینوز، گالاکتوز، گلوکز، زایلوز و رامنوز) در تیمار ۵۰% کود شیمیایی+ G. mossae+ G. intraradices بدست آمد. براساس تجزیه خوشه ای، تیمارهای مورد ارزیابی در ۳ گروه مجزا قرار گرفتند. به طور کلی، کاربرد ۵۰% کود شیمیایی+ G. mossae+ G. intraradices ضمن کاهش مصرف کودهای شیمیایی باعث بهبود عملکرد کمی و کیفی گیاه بالنگو شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالله جوانمرد
دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
سروه سعادی مقدم
دانشجوی کارشناسی ارشد آگرواکولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
مصطفی امانی ماچیانی
دانشجوی دکترای آگروتکنولوژی- اکولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
مجتبی نورآئین
دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
محمد رضا مرشدلو
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :