فراتحلیل تاثیر آموزش مدیریت والدین بر مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان ایرانی

زمینه و هدف: اختلالات دوران کودکی تاثیر مهمی بر کودک، روابط با همسالان، و روابط خانوادگی دارند. نایج پژوهش ­های مختلف حاکی از آن است که والدین کودکان مبتلا به این اختلالات به دلیل اینکه با چالش­ های والدگری بیشتری روبرو هستند، سطح تنیدگی فراتری نسبت به سایر والدین را تجربه می­ کنند؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف ترکیب مطالعات انجام شده در حوزه اثربخشی آموزش مدیریت والدین بر مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان انجام شده است. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش فراتحلیل است. جامعه آماری شامل مطالعات در دسترس مرتبط بود که در فاصله سال های ۱۳۷۸ تا ۱۳۹۶ در داخل کشور به صورت مقاله تمام متن در دسترس بودند. پس از بررسی ملاک های ورود و خروج، ۲۱ اندازه اثر از ۱۷ مطالعه دارای شرایط فراتحلیل، به دست آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده­ها از تحلیل حساسیت، نمودار قیفی، مدل های ثابت و تصادفی، و تحلیل ناهمگنی با استفاده از نرم افزار CMA استفاده شد. یافته­ها: تحلیل اطلاعات حاصل از پژوهش­ها نشان داد که مقدار اندازه اثر ترکیبی برای مدل اثرات ثابت (مدل انتخاب شده برای این فراتحلیل) برابر با ۰/۹۹۵ به دست آمد که از لحاظ آماری معنادار بود (۰/۰۱ P).  نتیجه­گیری:  اندازه اثر به دست آمده از روش­های آموزش مدیریت والدین بر مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان طبق جدول تفسیر اندازه کوهن بزرگ، محاسبه شد و نتایج نشان داد که روش­های آموزش مدیریت والدین بر مشکلات رفتاری و عاطفی کودکان موثر بوده است.