پیش بینی درماندگی روان شناختی بر اساس تنظیم شناختی هیجان و راهبردهای انطباقی در مادران کودکان مبتلا به تالاسمی

زمینه و هدف: تالاسمی یک بیماری مزمن دوران کودکی است و می­تواند بر سلامت روانی و کیفیت زندگی کودکان و خانواده­های آنها تاثیر منفی بگذارد. این مطالعه با هدف پیش­بینی درماندگی روان­شناختی بر اساس تنظیم شناختی هیجان و راهبردهای انطباقی در مادران کودکان مبتلابه تالاسمی انجام شد. روش: این مطالعه به روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر مادران کودکان مبتلابه تالاسمی شهر تهران بود که از بین آنها ۲۵۰ نفر به صورت نمونه­گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده­اند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه درماندگی روان­شناختی (لویبوند و لویبوند، ۱۹۹۵)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان­) گارنفسگی، کرایج و اسپینهاون، ،(۲۰۰۱، و پرسشنامه راهبردهای مقابله­ای (لازاروس، ۱۹۷۴) جمع­آوری شد. نتایج با استفاده از آزمون­های همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره، تجزیه وتحلیل شد.  یافته­ها: نتایج تحلیل داده­ها حاکی از تاثیر مثبت و معنادار راهبردهای تنظیم هیجان منفی بر اضطراب (۰/۱۴) و تاثیر منفی و معنادار راهبردهای تنظیم هیجان مثبت بر افسردگی (۰/۲۵-) و اضطراب (۰/۲۳-) بود. همچنین راهبردهای انطباقی نیز بر درماندگی روان­شناختی موثر بودند. تاثیر راهبرد هیجان­مدار بر اضطراب (۰/۲۳) و بر تنیدگی (۰/۱۹)، مثبت و معنادار، و تاثیر راهبرد انطباقی مسئله­مدار بر افسردگی (۰/۱۸-) و تنیدگی (۰/۲۳-)، منفی و معنادار، بود (۰/۰۱p <). نتیجه­گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و راهبردهای انطباقی بر درماندگی روان­شناختی مادران کودکان مبتلابه تالاسمی تاثیر داشت؛ استلزامات نتییجه به دست آمده در مقاله مورد بحث و تبیین قرار گرفته است.