رابطه صفات شخصیتی، سبک های دلبستگی و والدگری والدین با سلامت جسمانی کودکان

زمینه و هدف: نتایج مطالعات متعدد حاکی از آن است که ویژگی های روان­شناختی والدین تاثیر زیادی بر سلامت روانی کودکان دارند، اما ، پژوهش های اندکی به رابطه سلامت جسمانی کودکان با سازه­های روان­شناختی تمرکز داشته اند؛ بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه صفات شخصیتی، سبک های دلبستگی، و سبک های والدگری والدین با سلامت جسمانی کودکان انجام شد. روش: نوع مطالعه حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران و پدران کودکان ساکن در مهدهای کودک منطقه ۱۳ شهر تهران در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ بود که از بین آنها ۳۵۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق­ساخته سلامت جسمانی کودکان پیش دبستانی، پرسش نامه سبک های والدگری بامریند (۱۹۷۲)، پرسش نامه سبک های دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰)، و پرسش نامه پنج عاملی شخصیت نئو (۱۹۹۷) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که صفات شخصیتی وظیفه شناسی، سبک دلبستگی ایمن، سبک والدگری مقتدرانه، سبک والدگری سهل گیرانه، و سبک دلبستگی اجتنابی به ترتیب توانستند ۰/۲۷، ۰/۳۰، ۰/۳۲، ۰/۳۴ و ۰/۳۵ از سلامت جسمانی کودکان را پیش بینی کنند (۰/۰۱p<). نتیجه گیری: طبق یافته های به دست آمده می توان نتیجه گفت که صفات شخصیتی، سبک های دلبستگی، و سبک های والدگری والدین به طور مستقیم و غیرمستقیم تاثیر مهمی بر سلامت جسمانی کودکان مهدکودک دارند. استلزام های نتیجه به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.