عاطفه مثبت و منفی، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، و ناگویی هیجانی در دختران مبتلا به سردرد میگرنی

زمینه و هدف: شایع ­ترین نوع سردرد، میگرن است با دردی تکرار شونده، ضربان دار، و همراه با حالت تهوع که می­ تواند به مدت ۴ تا ۷۲ ساعت ادامه داشته باشد. از آن جایی که میگرن دارای علل چندگانه زیستی، روان شناختی، و محیطی است، به عنوان یک بیماری مزمن مورد توجه روان­شناسان سلامت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه­ به دنبال پاسخ­گویی به این مسئله اساسی که آیا عواطف مثبت و منفی، راهبردهای شناختی تنظیم هیجان، و ناگویی هیجانی به عنوان سازوکارهای روانی در دختران نوجوان مبتلا و غیرمیتلا به میگرن متفاوت است؟ روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی مقایسه ­ای است. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل دو گروه دختران مبتلا و غیر مبتلا به سردرد به میگرن از مراکز درمانی شهر اراک در سال ۱۳۹۶ (هر گروه ۴۰ نفر نوجوان) بودند که به روش نمونه­ گیری در دسترس و به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت­ کنندگان به پرسشنامه های مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، ۱۹۹۴)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی، کراجی و اسپنهاون، ۲۰۰۲) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی (واتسون، کلارک و تلگن، ۱۹۹۸) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آزمون t و تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد.   یافته ­ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد دختران مبتلا به میگرن در مقایسه با دختران غیرمبتلا در ناگویی هیجانی، عواطف منفی، نشخوار فکری، و فاجعه پنداری به طور معنادار نمرات بالاتری دارند و نمره­ های عواطف مثبت و تمرکز جدید بر برنامه ­ریزی آنها، به طور معنادار پایین­ تر است (۰/۰۵>P).. نمره های دو گروه در سرزنش خود و دیگران، ارزیابی مجدد مثبت، تمرکز مجدد مثبت، اتخاذ دیدگاه، و پذیرش، تفاوت معنادار ندارد (۰/۰۵میگرن از نظر  سازوکارهای روانی با هم تفاوت معنادار دارند؛ بدین معنا که دختران مبتلا به میگرن در تنظیم هیجان از سازوکارهای روانی منفی استفاده می­ کنند. این یافته ­ها لزوم توجه اساسی به ویژگی­ های روان­ شناختی خاص مبتلایان به سردردهای میگرنی توسط پزشکان و روان درمانگران در سطوح مختلف پیشگیری و درمان، را آشکار می­ سازد