بررسی الگوی ساختاری رابطه ویژگی های شخصیتی و خلاقیت با میانجی گری رضایت زناشویی، سازش یافتگی اجتماعی و سلامت روان

زمینه و هدف: خلاقیت ابعاد شناخته شده و ناشناخته بسیاری دارد و تاکنون پژوهش های بسیاری درباره عوامل تاثیرگذار بر خلاقیت انجام شده است. مطالعه درباره خلاقیت، به عنوان یکی از مهم ترین ابعاد شناختی شخصیت، بدون توجه به شخصیت و عوامل تاثیرگذار بر آن نابسنده خواهد بود. هدف پژوهش حاضر به بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و خلاقیت با میانجی­ گری رضایت زناشویی، سازش ­یافتگی اجتماعی و سلامت روان می پردازد. روش: روش این پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش­آموزان دختر تیزهوش شاغل به تحصیل در مدارس سمپاد استان همدان و مادران آنها بود. حجم نمونه شامل ۴۳۵ دانش ­آموز از جامعه مذکور بود که با روش نمونه­ گیری طبقه ­ای نسبی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه شخصیتی نئو (۱۹۸۱)، پرسشنامه رضامندی زناشویی افروز (۱۳۹۰)، مقیاس نگرش خلاقیت عابدی (۱۳۸۳)، فرم کوتاه مقیاس بهزیستی روان­ شناختی ریف (۱۹۸۹) و پرسشنامه سازش ­یافتگی اجتماعی دانش ­آموزان سینها و سینگ (۱۹۹۳) بود و برای تحلیل داده ­ها از روش معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل داده­ها نشان داد که مدل علی پژوهش از برازش خوبی برخوردار بوده و در مجموع، تمامی مسیرها به غیر از مسیر روان‎آزردگی بر رضامندی زناشویی و روان‎آزردگی بر خلاقیت، دارای ضریب مثبت بودند. نتیجه گیری: رضامندی زناشویی، سازش یافتگی اجتماعی، و سلامت روان می توانند نقش واسطه­ ای در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و خلاقیت ایفا کنند.