تاثیر برنامه آموزش هیجانات مثبت فردریکسون بر تنظیم هیجانات دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی

زمینه و هدف: مشکل در تنظیم هیجان از جمله مسائلی است که دانش­آموزان مبتلا به نارساخوانی با آن روبه ­رو هستند. پژوهش حاضر با هدف تاثیر برنامه آموزش هیجانات مثبت فردریکسون بر تنظیم هیجانات دانش ­آموزان مبتلا به نارساخوانی انجام شد. روش: این مطالعه به روش آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون با گروه گواه انجام شد. نمونه مورد مطالعه شامل ۳۰ نفر از دانش ­آموزان دختر نارسا­خوان مقطع ابتدایی با دامنه سنی۱۲-۹ سال از مدارس آموزش عمومی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ بود که به شیوه نمونه ­گیری تصادفی چندمرحله­ ای انتخاب شدند و بر حسب تصادف در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر)، جایدهی شده ­اند. مداخله شامل ۱۲جلسه ۴۵ دقیقه ای بود که در گروه آزمایش اجرا شد. در این مطالعه از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گرانفسکی و همکاران، ۲۰۰۲)، آزمون هوش وکسلر ویرایش چهارم (وکسلر، ۲۰۰۳)، و آزمون خواندن و نارساخوانی (کرمی نوری و مرادی، ۱۳۸۷) استفاده شد. جهت تحلیل داده­ ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته­ ها: یافته­ های حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که برنامه آموزش هیجانات مثبت بر تنظیم هیجان دانش ­آموزان مبتلا به نارساخوانی تاثیر معنادار دارد (۰/۰۰۰۱>P). نتیجه ­گیری: برنامه آموزش هیجانات مثبت فردریکسون می تواند بر تنظیم و مهار هیجانات دانش ­آموزان نارساخوان تاثیر گذارد و درمان گران می­ توانند از آن در کنار سایر روش­ های آموزشی-درمانی استفاده کنند.