پیامدها و آثار ژئواکونومیکی ناشی از توسعه بندر گوادر و بندر چابهار بر یکدیگر

از مجموع ۳ کریدور حمل ونقل جهانی که کارشناسان سازمان ملل برای حمل ونقل جهان میان خاور دور با سایر نقاط دنیا پیش بینی کرده اند، ۲ کریدور از ایران می گذرد و بندر چابهار یکی از چهارراه های اصلی کریدور جنوبی تجارت جهانی محسوب می شود. این بندر به علت موقعیت استراتژیک خود و دستیابی به آب های آزاد بین المللی، جایگاه ویژه ای در مبادلات بین ایران و سایر نقاط منطقه دارد. اما اصلی ترین رقیب یا به واقع همتای بندر چابهار، بندر گوادر پاکستان در منتهی الیه جنوب غربی پاکستان در ساحل خلیج گوادر در دریای عمان می باشد. بندر گوادر در متن رقابت های هند و پاکستان ارزش استراتژیکی چشمگیری یافته است. چین به عنوان قدرت نو ظهور جهانی با سرمایه گذاری در نقاط استراتژیک، نظیر گوادر می خواهد زمینه های ارتباط خشکی با اروپا و بهره برداری از کریدور شمال –جنوب را فراهم نماید تا بتواند به برتری خود در عرصه اقتصاد جهانی ادامه دهد. با سرمایه گذاری چین در بندر گوادر، به احتمال زیاد بازی جدید حول اقتصاد و تجارت در منطقه شکل خواهد گرفت که پیامدهایی را بر منطقه از جمله بر بندر چابهار ایران بهمراه خواهد داشت. با عنایت به این موضوع این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به بررسی ویژگی های ژئواکونومیکی بنادر چابهار و گوادر می پردازد. یافته های تحقیق نشان می دهد باتوجه به ویژگی جغرافیایی و کاربردی مناطق، توسعه سریعتر چابهار به معنای تضعیف گوادر نیست ولی توسعه سریع تر گوادر به معنای تضعیف و حتی نابودی چابهار است.