بسط ضریب آبگذری با استفاده از داده های مقاومت عرضی و روشهای زمین آمار
فایل این طرح پژوهشی در 120 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
تعیین بیلان آب زیر زمینی دشتها، یکی از اهداف مطالعات پایه منابع آب می باشد که در برنامه ریزی منابع آب زیرزمینی نقش محوری دارد. در این راستا باید به درک کاملی از سیستم دست یافت که این کار از طریق مطالعات مختلف و برآورد پارامترهای سیستم از طریق آزمایش های مختلف انجام می گیرد. معمول ترین این آزمایش ها، آزمون پمپاژ است که جهت محاسبه پارامترهای آبخوان نظیر ضریب آبگذری (T)، تراوایی (K) و ضریب ذخیره (S) استفاده می شود. یکی از پارامترهای اساسی تعیین بیلان، مقدار ضریب آبگذری در نقاط مختلف دشت می باشد که بدلیل تراکم ناکافی چاههای اکتشافی، اغلب مقادیر این ضریب به روشهای مختلف از جمله بااستفاده از مقاومت عرضی لایه آبدار برای سایر نقاط دشت درون یابی می گردد. روشهای ژئوالکتریک براساس جریان الکتریکی درون سنگ، جهت تعیین مقاومت و ضخامت سازندهای مختلف زمین شناسی که دارای تباین مقاومت می باشند، بکار می رود. جریان آب زیرزمینی و جریان الکتریکی گرچه دارای قوانین فیزیکی متفاوتی می باشند اما از منطق مشابهی پیروی می کنند. با توسعه کاربرد روش مقاومت سنجی در هیدرولوژی آب زیرزمینی، منطق یاد
شده بهتر شناخته شده و تلاشهای متعددی جهت مربوط ساختن دو خصوصیت فیزیکی (هیدرولیک و الکتریک) از طریق فرمول سازی تجربی صورت گرفته است. گرچه وجود رابطه بین خصوصیات هیدرولیکی وخصوصیات الکتریکی آبخوانها تائید شده است، اما این رابطه نمی تواند به طور دقیق توسط یک مدل رگرسیونی و به تنهائی ارائه گردد و تمام روابط ارائه شده از این دست، خاص مناطق مورد مطالعه بوده و مقادیر عددی ضرایب در مناطق مختلف دارای دامنه تغییرات وسیعی هستند. مشکل دیگر اینست که پس از ایجاد رابطه بین پارامترهای هیدرولیکی و الکتریکی، پارامتر هیدرولیکی دلخواه تنها در یک مکان که پارامترهای الکتریکی اندازه گیری شده اند، تخمین زده می شود و جهت تعیین مقادیر این پارامتر برای نقاط مجهول ناگزیر از انجام درون یابی می باشیم.
فهرست مطالب طرح پژوهشی