بررسی پیش نویس آیین نامه ایران برای طراحی پلها در برابر زلزله و مقایسه آن با آیین نامه آمریکا

پلها در گروه مطالعات مهندسی شریانهای حیاتی طبقه بندی شده و نقش بیاری مهمی را در تسهیل ارتباطات مجامع بشری بازی می کنند. این سازه ها در تقابیں تنگاتنگ با نیازهای حاکم بر روند توسعه در مسیرهای مختلف بر حسب مورد احداث شده و کار بردهای خاصی را برای خود رقم می زنند. پلهای شهری، پلهای بین شهری، پلهای روی رودخانه ها، پلهای روی دره ها، پلهایی روی دریاچه ها و پلهای ارتباطی جزائر با سرزمینهای اصلی از جمله موارد کاربرد اینگونه سازه ها می باشند.انگیزه احداث پلها را می توان به تعبیری در میزان پیشرفت جوامع بشری جستجو کرد. وجود بل اتلاف زمان در ایفای وظایف سازمانهای مختلف را کاهش داده و در احتراز از صرف هزینه های گزاف بسیار موثر است. انجام مطالعات ویژه در شناخت رفتارپلها بمنظور تعیین نیروهای ناشی از عوامل طبیعی و مصنوعی موثر بر ها و تدوین نحوه طرح و اجرای این سازه ها که منطبق با توانمندی تخصصی و اقتصادی جامعه بهره بردار نیز باند، اسری کاملا ضروری است. خوشبختانه این ضرورت در کشور ما احساس گردیده و تلاشهای متعددی در این راستا توسط اساتید و متخصصان ذی ربط انجام گرفته است. از جسنه فعالیت های انجام شده در جهت نیل به اهداف فوق را می توان نشریه شماره ۱۷۰ مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن دانست که با عنوان پیس فری آئین نامه طرح پلهای شوسه و راه آهن در برابر زلزله در سال ۱۳۷۲ ارائه گردیده است. بدیهی است نشریه فوق شروع فعالتهای مرتبط و منظم در تحقیق و تدوین آیین نامه ها ر؛ نوین داده که البته رساندن آن به مرحله ابلاغ برای اجرا به یاری دیگر آگاهان امر نیاز فراوان دارد. در این مقاله تلاش شده تا نسبت به تعیین جایگاه نشریه فوق در جوامع مهندسی کشور اقدام و با مقایسه آن با آئین نامه کشور آمریکا که دارای تجاربہ نسبتا زیادی در این امر می باشد در جهت ارائه رهنمودهائی هرچند اندک برای ارتقا، محتوای آن گام برداشته شود.