ارزیابی تاثیر پلاستیک بازیافتی (PET) بر مشخصات مکانیکی و مقاومت سایشی روسازی بتنی
محل انتشار: پژوهشنامه حمل و نقل، دوره: 18، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 275
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TRJ-18-3_008
تاریخ نمایه سازی: 12 مهر 1400
چکیده مقاله:
با توجه به افزایش روزافزون زباله های پلاستیکی، تجزیه ناپذیر بودن و همچنین مشکلات مربوط به دفن بهداشتی این مواد، مصرف دوباره زباله های پلاستیکی پس از فرآوری در راه ها می تواند مزایای اقتصادی و محیط زیستی فراوانی داشته باشد. طبق گزارشات سالانه مرکز اطلاعات صنعتی و تکنولوژیکی وزارت صنایع و معادن در سال ۱۳۹۶ برای ضایعات بطری های پلاستیکی حاصل از مصرف نوشیدنی ها و سایر انواع پلاستیک های از جنس PET ، مجموعا به میزان قابل توجه ۳/۵۰۹ هزار تن می باشد. همچنین در روسازی های بتنی، مقاومت سایشی از جمله فاکتورهای مهم دوام است که همواره مشکل ساز بوده و موجب هزینه-های سنگین تعمیر و نگهداری می شود و اکثر روش های بهبود آن نیز پرهزینه می باشد. در این پژوهش PET بازیافتی در درصدهای جایگزینی ۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰، ۲۵ و ۳۰ به صورت حجمی جایگزین ریزدانه طبیعی گردید و در مجموع ۷ طرح کلی ساخته شد و مشخصات بتن تازه و بتن سخت شده از قبیل: مشخصت مکانیکی و مقاومت سایشی نمونه های ساخته شده با درصدهای جایگزینی ذکر شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدین قرار است که: جایگزینی PET بازیافتی با مصالح سنگی طبیعی هم اندازه موجب کاهش اسلامپ و وزن مخصوص بتن تازه شد، افزایش درصد جایگزینی PET زوال بیشتر مشخصات مکانیکی را بهمراه داشت بطوریکه جایگزینی تا ۳۰ درصد موجب کاهش مقاومت فشاری، کششی غیر مستقیم و خمشی به ترتیب تا ۳۶، ۴۲ و ۲۲ درصد نسبت به نمونه شاهد شد، PET بازیافتی ریزدانه موجب بهبود مقاومت سایشی بتن شد که با افزایش درصد جایگزینی مقاومت سایشی بطور کلی افزایش یافت. با توجه به بررسی مشخصات مکانیکی و مقایسه با حداقل-های پیشنهادی آیین نامه های مختلف و همچنین نظر به مقاومت سایشی نمونه ها، لذا در این پژوهش جایگزینی ۲۰ درصد PET بازیافتی با ریزدانه به عنوان محتمل ترین درصد جایگزینی بهینه معرفی شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بشیر مرادی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، گرایش راه و ترابری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ابوالفضل حسنی
استاد، گروه راه و ترابری، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
حامد روح الامینی
استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، مهندسی عمران، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :