جایگاه عتبات عالیات در مناسبات ایران و عثمانی عصر قاجار مطالعه موردی: «زوار و حمل جنائز»
محل انتشار: فصلنامه مطالعات تاریخ فرهنگی، دوره: 4، شماره: 13
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CHIST-4-13_001
تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1400
چکیده مقاله:
بعد از انعقاد عهدنامه ارزروم دوم در ۱۲۶۳ق/ ۱۸۴۷م چنین به نظر می رسید اختلاف دو دولت ایران و عثمانی بر سر موضوع عتبات عالیات حل خواهد شد؛ اما رفت و آمد مداوم کاروان های زیارتی و حمل جنائز به عتبات عالیات مشکلات جدیدی را میان دو کشور ایران و عثمانی ایجاد کرد. انتقال جنائز به عتبات عالیات از سوی ایرانیان همواره با رفتار سخت و آزار دهنده ماموران عثمانی در مرزها همراه بود؛ بهانه ی دولت عثمانی در برابر این قبیل رفتارها با مسئله پیرامون شیوع بیماری وبا و تهدید آن برای ساکنان قلمرو عثمانی به دولت ایران پاسخ داده می شد.
در این مقاله تلاش شده است مشکلات ناشی از رفت و آمد کاروان های زیارتی و حمل جنائز به شهرهای مقدس عراق، میان دو دولت ایران و عثمانی بررسی و بازتاب آن در روابط سیاسی دو کشور مورد ارزیابی قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
Keywords: Iran ، Erzurum ، Ottoman ، \'Atabat-e \'Aliat ، Qajar. ، واژه های کلیدی: ایران ، ارزروم ، عثمانی ، عتبات ، قاجار.
نویسندگان
داریوش رحمانیان
دانشگاه تهران
ثریا شهسواری
دانشگاه پیام نور مرکز