بررسی نقش کانون وکلای مستقل در تضمین امنیت قضایی شهروندان در حقوق کیفری ایران و اسناد و کنوانسیونهای بین المللی

دادرسی عادلانه یکی از مهمترین ضرورتهای عدالت قضایی میباشد که در تمام اسناد حقوق بشری چه در سطح جهانی و چه در سطح منطقه ای شناسایی شده است. بر این اساس، یکی از عواملی که جزء لاینفک و اجتناب ناپذیر یک دادرسی عادلانه و منصفانه محسوب میشود، حضور وکیل مدافع در دادرسی و دفاع از حقوق مادی و معنوی موکل خود است، به طوری که این مقوله، پرورش یافته مکتب حقوق بشر و رهیافتی به سوی اجرای عدالت و حفظ کرامت انسانی می باشد. اما اینکه وجود وکیل مستقل و کانون وکلای مستقل چه تاثیری بر امنیت قضایی شهروندان دارد، مسئله ایاست که این تحقیق قصد داشته بدان بپردازد. منظور از استقلال کانون وکلا، استقلال و خودمختاری در برابر حاکمیت و قدرت سیاسی حاکم بر جامعه و مصونیت از مداخله نابجای هر مرجع قدرتی در جامعه است. از آنجا که هدف اصلی نهاد وکالت توانمندسازی سیستم قضایی در مسیر احقاق حق و در نتیجه تحقق امنیت قضایی میباشد، لذا وکیل مستقل مهمترین عنصر در سیستمی است که کارکرد آن استقرار نظم عادلانه بین آحاد مردم از یکطرف و مردم و نهاد حکومتی از طرف دیگر است. این استقلال به معنای خروج از حوزه کنترل و عدم پاسخگویی کانون وکلا دادگستری نیست، بلکه به این معناست که وکیل دور از فشارهای سیاسی به بهترین نحو جهت احقاق حقوق جامعه تصمیم گیری نماید. رسالت وکالت استقلال توام با پاسخگویی و ایجاد نظم و عدالت اجتماعی و تحقق امنیت قضایی میباشد.