تاثیر نوع ریزنمونه برگی و غلظت های مختلف تنظیم کننده های رشدی بر کالوس زایی و باززایی گیاه آنتوریوم (Anthurium andreanum Var. Fire)

در ریزازدیادی درون شیشه­ای آنتوریوم القای کالوس از ریزنمونه یکی از مراحل مهم و حساس می­باشد. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال ۱۳۸۸ انجام گرفت. رقم مورد استفاده در این پژوهش فایر و ریزنمونه­های مورد استفاده قطعات برگی دارای رگبرگ اصلی و فاقد رگبرگ اصلی بود. برای کالوس­زایی محیط کشت موراشیک و اسکوک تغییر یافته (mMS) حاوی ۳ درصد ساکارز، ۷/۰ درصد آگار، همراه با تنظیم­کننده رشدی ۲, ۴-D در سطوح صفر، ۰۴/ ۰، ۰۸/۰، ۱۲/۰، ۱۶/۰، ۲/۰ و ۲۴/۰ میلی­گرم در لیتر و بنزیل آدنین (BA) به میزان ۰/۱ میلی­گرم در لیتر مورد استفاده قرار گرفت. برای باززایی نیز از محیط کشت mMS محتوی ۲ درصد ساکارز، ۷/۰ درصد آگار، ۲۰۶ میلی­گرم NH۴NO۳، همراه با تنظیم­کننده رشدی BA در سطوح ۲۵/۰، ۵/۰، ۷۵/۰ و ۰/۱ میلی­گرم در لیتر استفاده شد. ۴ هفته پس از کشت، ریزنمونه­های دارای رگبرگ اصلی شروع به کالوس­زایی نمودند. بدون در نظر گرفتن غلظت ۲, ۴-D ریزنمونه­های برگی دارای رگبرگ اصلی بیشترین درصد کالوس­زایی (۳/۴۸ درصد) را داشتند. بیشترین درصد کالوس­زایی (۷/۸۳ درصد) در ریزنمونه برگی دارای رگبرگ اصلی و در غلظت ۱۶/۰ میلی­گرم در لیتر ۲,۴-D و کمترین درصد کالوس­زایی (۵/۱۲ درصد) در ریزنمونه برگی فاقد رگبرگ اصلی و در محیط کشت بدون ۲,۴-D مشاهده گردید. بهترین سطح BA برای باززایی سطح ۰/۱ میلی­گرم در لیتر بود. بیشترین درصد باززایی (۸۳/۲۰ درصد) در غلظت ۰/۱ میلی­گرم در لیتر BA و کمترین درصد باززایی (۳/۸ درصد) در غلظت ۲۵/۰ میلی­گرم در لیتر BA مشاهده شد.