تاثیر متواری بودن متهم اصلی در رسیدگی به اتهام معاون جرم، در پرتو نقد و بررسی یک حکم

ماحصل حکم صادره از شعبه ۴ دادگاه تجدیدنظر استان تهران در خصوص تاثیر متواری بودن متهم اصلی در رسیدگی به اتهام معاون جرم را می توان با این عبارت خلاصه کرد: تا زمان حضور متهم اصلی و رسیدگی به اتهام وی، احراز وحدت قصد و اقتران زمانی بین عمل مباشر و معاون جرم را نمی توان محرز دانست.

کلیدواژه ها:

معاونت در جرم ، مباشرت در جرم ، حکم غیابی ، وحدت قصد ، اقتران زمانی

نویسندگان

ابوالفضل یوسفی

دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی

طاهره دهقانی

پژوهشگر

صدور گواهی نمایه سازی
من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

https://civilica.com/doc/1285383

شناسه ملی سند علمی:

JR_RAAY-6-20_007

تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1400

نحوه استناد به مقاله:

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

یوسفی، ابوالفضل و دهقانی، طاهره،1398،تاثیر متواری بودن متهم اصلی در رسیدگی به اتهام معاون جرم، در پرتو نقد و بررسی یک حکم،https://civilica.com/doc/1285383

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (1398، یوسفی، ابوالفضل؛ طاهره دهقانی)
برای بار دوم به بعد: (1398، یوسفی؛ دهقانی)
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.