اثر اولئوروپئین بر میزان مالون دی آلدهید، بیان ژن GluN۲B و اختلالات حافظه احترازی غیرفعال ناشی از اسکوپولامین در موش سوری

 مقدمه: اولئوروپئین مهم ترین ترکیب فنلی برگ زیتون است که خواص فارماکولوژیک متعددی دارد. تاکنون دیده شده است که این ترکیب خاصیت آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی، آنتی آتروژنیک، ضدمیکروبی و ضدویروسی دارد. اسکوپولامین یک آنتاگونیست موسکارینی است که به عنوان داروی استاندارد برای ایجاد نقایص شناختی در انسان و حیوان استفاده می شود. این مطالعه، به منظور بررسی اثر اولئوروپئین بر عملکرد حافظه احترازی غیرفعال، میزان مالون دی آلدهید و بیان ژن GluN۲B در الگوی اختلال حافظه ناشی از اسکوپولامین انجام شد. مواد و روش ها: سی وپنج موش سوری نر به طور تصادفی به پنج گروه ۷ تایی تقسیم گردیدند. گروه کنترل نرمال سالین دریافت کرد. گروه (scopolamine) Sco به مدت سه هفته، اسکوپولامین با دوز ۱ mg/kg به صورت داخل صفاقی دریافت کرد. گروه های درمانی اولئوروپئین را با سه دوز ۵، ۱۰ و ۲۰ mg/kg دریافت کردند. در پایان تست شاتل باکس، مغز حیوانات برای تعیین معیارهای استرس اکسیداتیو و تست های مولکولی برداشته شد. یافته های پژوهش: نتایج مطالعه نشان داد، اسکوپولامین به طور معنا داری باعث کاهش حافظه و القای استرس اکسیداتیو  می شود (P˂۰.۰۵) و در مقابل، اولئوروپئین سبب بهبود حافظه و یادگیری و کاهش آسیب اکسیداتیو  می گردد (P˂۰.۰۵). تیمار توسط اولئوروپئین ، مقادیر افزایش یافته مالون دی آلدهید(MDA) مغز را در موش های دریافت کننده اسکوپولامین کاهش داد (P˂۰.۰۵). اولئوروپئین با سه دوز به کاررفته در این مطالعه، تغییر فراوانی در بیان ژن GluN۲B در هیپوکامپ ایجاد نکرده است (P˂۰.۰۵). بحث و نتیجه گیری: روی هم رفته، تیمار موش های سوری با اولئوروپئین، نقص حافظه ناشی از اختلال عملکرد سیستم کولینرژیک در مغز را بهبود بخشید که ممکن است به علت کاهش استرس اکسیداتیو باشد و شاید روشی برای مدیریت ناهنجاری های عصبی در شرایط زوال عقل را فراهم کند.