بررسی آزمایشگاهی تاثیر خصوصیات هیدروگراف و جریان ماندگار بر آبشستگی گروه پایه پل برای فواصل مختلف

گروه پایه های پل احداث شده در رودخانه، از جمله سازه های مهمی هستند که آبشستگی اطراف آن ها نه تنها توسط خصوصیات جریان، بلکه به واسطه تعداد و آرایششان نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. این پژوهش به صورت آزمایشگاهی تاثیر خصوصیات هیدروگراف شامل سه دبی حداکثر و سه زمان تداوم هیدروگراف را برای سه فاصله نسبی متفاوت در یک گروه پایه متشکل از سه پایه استوانه ای هم اندازه را در طول زمان بررسی می کند. همچنین به مطالعه تغییرات زمانی حفره آبشستگی در جریان ماندگار متناظر با سه دبی حداکثر هیدروگراف و سه فاصله نسبی متفاوت می پردازد. در بررسی تغییرات زمانی حفره آبشستگی در جریان غیر ماندگار، نتایج نشان داد که در صورت وجود شرایط خاص در روند هیدروگراف، حفره آبشستگی پایه دوم و سوم می تواند پس از فروکش کردن دبی جریان، توسط رسوبات فرسایش یافته از حفره قبلی، مجددا پر شود؛ که این پدیده، بازپر شدگی حفره آبشستگی نامیده شد و حداکثر مقدار آن در آزمایش ها، به اندازه ۲۴ درصد قطر پایه مشاهده گردید.