بررسی دیه غیرمسلمان در فقه اسلامی و حقوق کیفری ایران

گرایش انسانها بسوی مفاهیم حقوق بشری در اکثر دیدگاه ها و سیستمهای حقوقی تغییراتی جدی را در علوم انسانی بدنبال داشته است. همچنین با وقوع عصر ارتباطات و سطح آگاهی انسانها اکثر علوم رو به نوگرایی گذاشته و رشته حقوق جزا که ملهم از فقه اسلامی است چالشهای فراوانی را پیشاپیش خود می بیند. یکی از بارزترین این چالشها، میزان دیه غیرمسلمانان است که مقتضیات زمانی و نقدهای سیاسی و حقوق بشری سیستم های دیگر تحولاتی در این عرصه ایجاد نموده و با توجه به اینکه دین اسلام پویاست و بسیاری از قوانین اسلامی با گذشت زمان قابل تجدید نظر میباشند زمینه برای نظریات فقاهتی نوین در این باره مهیا شد. در سالهای اخیر با توجه به پیشرفتهای بسیار مثبتی که در باب حمایت از افراد و حفظ تساوی افراد در برابر قانون، اعمال شده است، در باب دیه افراد غیرمسلمان در حوزهی سرزمینی کشور ایران، نیز توجهات خاص مبذول گردیده است، امانقص قانونی و فقدان ماده ی خاص در این زمینه همیشه وجود داشت تا اینکه رهبر معظم ایران، در یک نظر حکومتی دیه ی اقلیتهای دینی شناخته شده ی (غیرمسلمان) در قانون اساسی را برابر با دیهی مسلمانان تعیین کردند و این نظر حکومتی در قالب یک تبصره، به قانون مجازات اسلامی، الحاق گردید. اکنون در این تحقیق برآنیم تا با کندوکاوی در مبانی و بنیانهای فقهی و حقوقی مساله را بیان کنیم. پژوهش حاضر از نوع مقالات توصیفی- تحلیلی بوده و شیوه ی گردآوری اطلاعات نیز کتابخانه ای است.