ارتباط فعالیت آنتی اکسیدانی و ضدقارچی عصاره قسمت های مختلف انار (Punica granatum L.) با محتوای فنولیکی آن

در بسیاری از کشورها، ضایعات محصولات کشاورزی اکثرا به علت فرایندهای اکسیداسیونی و حمله میکروارگانیسم ها در انبار صورت می گیرد. در عین حال، بسیاری از گیاهان حاوی ترکیب هایی با فعالیت آنتی اکسیدانی بالا و خواص ضدقارچی قوی می باشند که می توانند به صورت نگهدارنده های طبیعی بکار برده شوند. به منظور بررسی اثر آنتی اکسیدانی و ضدقارچی انار (Punica granatum L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با ۵ تکرار انجام شد. در این پژوهش اثر سه قسمت مختلف گیاه انار (پوست میوه، بذر و برگ) و دو حلال مصرفی (آبی و متانولی) با ۴ غلظت (ppm ۰، ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۱۵۰۰) بر روی دو نوع قارچ پس از برداشت (Alternaria citri و Aspergillus niger) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عصاره متانولی پوست میوه انار با میانگین های ۶/۴۷% و ۷/۳۷% به ترتیب بیشترین اثر بازدارندگی را بر رشد میسلیوم ها (Inhibitory of Mycelia Growth (IMG)) و جوانه زنی اسپور (Inhibitory of Spore Germination (ISG)) قارچ ها دارد. همچنین محتوای فنولیک پوست میوه انار ۸/۱ برابر محتوای فنولیک برگ آن و ظرفیت آنتی اکسیدانی پوست میوه، بذر و برگ درخت انار به ترتیب برابر ۳/۵۵%، ۷/۳۵% و ۴/۱۶% مشخص گردید. بنابراین به نظر می رسد که محتوای فنولیکی بالای پوست و بذر انار می تواند خاصیت ضدقارچی و ظرفیت آنتی اکسیدانی قوی این عصاره ها را بوجود آورد.