روش های برآورد نشت در کانال ها و بررسی نشت و راندمان توزیع در شبکه آبیاری درودزن
محل انتشار: مجله مدیریت آب در کشاورزی، دوره: 4، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 180
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WMAJ-4-2_003
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400
چکیده مقاله:
با توجه به کمبود منابع آب در کشور، کاهش تلفات و افزایش بهرهوری مصرف آب در کشاورزی امری ضروری است. مدیریت و بهرهوری مصرف آب ضعیف در شبکههای آبیاری و زهکشی نشان میدهد که این بخش نیاز به توجه ویژه دارد. شبکه آبیاری و زهکشی درودزن فارس یکی از شبکههای آبیاری و زهکشی مدرن کشور است که دشت حاصلخیز مرودشت که یکی از قطب های کشاورزی استان میباشد را تغذیه مینماید. تاکنون بررسی میدانی کمی در خصوص میزان نشت آب و راندمان توزیع در کانالهای آبیاری این شبکه انجام گرفته است. در این پژوهش تجربیات پژوهشهای قبلی در مورد روشهای برآورد میزان نشت آب در کانال آورده شد. میزان نشت و راندمان توزیع آب در کانالهای آبیاری درجه ۳، در چهار منطقه اصلی آبیاری شبکه اندازهگیری گردید. جمعا ۱۲ کانال و در هر کانال در سه بازه اندازهگیریها انجام شد. میزان نشت آب با استفاده از روش دبی ورودی خروجی و به کمک میکرومولینه برآورد شد. راندمان توزیع آب نیز با توجه به میزان نشت و نسبت دبی خروجی به ورودی شبکه توزیع برآورد گردید. میزان تلفات نشت و تبخیر در شبکه درودزن با و بدون احتساب ادامه کانالهای سمت چپ و سمت راست به ترتیب حدود ۴۸۸۵۰۰ و ۳۳۵۹۰۰ مترمکعب بر روز بود. راندمان توزیع آب در کانالهای درجه ۳ و۴ حدود ۸۱ درصد برآورد گردید. به طور متوسط حدود ۱۵ درصد از آب رهاسازی شده در اثر نشت و تبخیر در کانالهای درجه ۳ و ۴ تلف گردیده است. بنابراین توصیه میشود به منظور بهبود مدیریت شبکه درودزن، میزان تحویل آب در نقاط مختلف را با توجه به مقادیر نشت و راندمانهای برآورد شده تعیین نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدعلی شاهرخ نیا
استادیار پژوهشی بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران
عبدالمطلب علیان غیاثی
کارشناس ارشد بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :