کاربرد سیستم آبیاری قطره ای زیرسطحی و پارامترهای مدیریت آن در زراعت ذرت
محل انتشار: مجله مدیریت آب در کشاورزی، دوره: 3، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 244
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WMAJ-3-2_004
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400
چکیده مقاله:
روش آبیاری قطرهای زیرسطحی یک روش بسیار کارآمد برای استفاده بهینه از آب با به حداقل رسانیدن تلفات آب از طریق تبخیر از سطح خاک، کاهش نفوذ عمقی و درنتیجه کمک به حفظ ذخیره آب و حفظ مواد مغذی مورداستفاده گیاه است. این روش آبیاری در نقاط مختلفی از جهان بر روی محصولات مختلف ردیفی (ازجمله ذرت)، باغی و سبزیجات ارجحیت نسبتا بالایی نسبت به سایر روشهای آبیاری قطرهای سطحی، بارانی و سطحی به خود اختصاص داده است. همچنین در محصولات پرمصرف در کشور ایران مثل ذرت که از سطح زیر کشت بالایی نیز برخوردار است و میتواند نقش موثری در بیلان آب کشور داشته باشد دارای بازده قابلقبولی بوده است. در این مقاله هدف معرفی مزایا و محدودیتهای روش آبیاری قطرهای زیرسطحی برای زراعت ذرت و ارائه توصیههای فنی برای طراحی، اجرا و بهرهبرداری از این سیستم در زراعت ذرت میباشد. به این منظور مطالعاتی بر روی نتایج تحقیقات انجام شده در خصوص عملکرد گیاه ذرت و بهرهوری آب تحت سیستم آبیاری قطرهای زیرسطحی انجام شد. نتایج ارائه شده از مطالعات صورت گرفته نشان داد با توجه به بافت خاک ک عمق لولههای قطرهچکاندار در محدوده عمق ۰.۱۵ تا ۰.۴۵ متر متغیر بود. همچنین فاصله لوله های قطرهچکاندار برابر ۱/۵ متر برای ذرت کشت شده بافاصله ردیفهای ۷۶/۰ متر مقرون به صرفه بود. همچنین نتایج نشان داد که عملکرد دانه ذرت، بیوماس گیاه و جذب کود نیتروژن گیاه با استفاده از کودآبیاری در طول فصل رشد تحت سیستم آبیاری قطرهای زیرسطحی دارای افزایش بیشتری بود. به طورکلی زمانی که با شرایط کمبود آب و تنش آبی محصول مواجه هستیم، کاربرد سیستم آبیاری قطرهای زیرسطحی میتواند با طراحی و مدیریت صحیح باعث افزایش سطح تولید، افزایش عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ذرت و همچنین بالا بردن بهرهوری آب آبیاری شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین دهقانی سانیج
دانشیار پژوهشی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
الهه کنعانی
کارشناس ارشد گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
مجید حمامی
استاد دانشکده محیط زیست، البرز، کرج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :