تطبیق یافته های تحقیقاتی با وضع موجود در اراضی تحت کشت گندم در شرایط شور

بدون شک هرگونه بهبود در کیفیت و افزایش تولید محصولات کشاورزی مستلزم وجود یافته­های تحقیقاتی و انتقال آنها به سطح مزارع است. هدف از اجرای این تحقیق انتقال یافته­های تحقیقاتی به مزرعه و تطبیق و واسنجی آن­ها با وضع موجود در اراضی تحت کشت گندم در شرایط شور بود. لذا در این تحقیق توصیه­های فنی متعددی از جمله چگونگی آماده سازی زمین، روش آبیاری و رقم مناسب در اراضی کشاورز و در سطحی معادل ۵ هکتار اجرا شد. با اجرای این توصیه ها در دو سال متوالی در مزارع گندم که با آب با شوری ۱۳ دسی زیمنس بر متر آبیاری می­شدند نتایج عبارتند از: نتایج سال اول اجرای این تحقیق نشان داد که میزان عملکرد دانه گندم در مزرعه آزمایشی ۴۸۹۰ کیلوگرم در هکتار و میزان افزایش عملکرد نسبت به شاهد ۱۰ درصد بود. میزان آب مصرفی در مزرعه آزمایشی معادل ۴۴۰۰ متر مکعب در هکتار اندازه ­گیری شد که در مقایسه با ۶۱۳۰ متر مکعب در هکتار برای مزرعه شاهد کاهش قابل توجه ۲۸ درصد را نشان می­دهد. بر این اساس بهره­وری آب از ۷۳/۰ کیلوگرم بر متر مکعب برای مزرعه شاهد به ۱/۱ کیلوگرم بر متر مکعب در مزرعه آزمایشی افزایش یافت. در سال دوم میزان عملکرد مزرعه آزمایشی ۴۸۷۰ کیلوگرم در هکتار و نسبت به مزرعه شاهد ۲۷ درصد افزایش نشان داد. حجم آب مصرفی در مزرعه آزمایشی ۵۳۸۰ متر مکعب در هکتار و نسبت به میزان ۵۹۴۰ متر مکعب در هکتار برای مزرعه شاهد کاهش ۱۰ درصد را نشان داد. بر این اساس بهره­وری آب در سال دوم از ۶/۰ در مزرعه شاهد  به ۹۱/۰ کیلوگرم بر متر مکعب در مزرعه آزمایشی افزایش یافت. با توجه به تاثیر قابل توجه توصیه­های ارائه شده در این تحقیق بر افزایش بهره­وری آب در شرایط مزرعه و با عنایت به اینکه مقرر شده است در طول برنامه پنجم توسعه کشور شاخص بهره­وری مصرف آب در بخش کشاورزی ارتقاء یافته و راندمان آبیاری بخش کشاورزی به حداقل چهل (۴۰ درصد) در سال آخر برنامه برسد، بکارگیری نتایج این تحقیق در سطح وسیع در اراضی فاریاب تحت کشت گندم توصیه می­شود­.