بررسی اثر سد کرخه بر منابع آب زیرزمینی با استفاده از مدل GMS (مطالعه موردی: دشت عباس،دهلران)

زمینه و هدف: بارزترین اثر سدها، تغییر رژیم هیدرولوژیکی مناطق مجاور خود است که از جمله این تغییرات می توان به تغییر در سطح اساس آبخوان های مجاور اشاره نمود. در این تحقیق سد کرخه و تاثیر آن بر نوسانات سطح آب زیرزمینی دشت عباس مورد بررسی قرار گرفت است. روش بررسی: در این تحقیق از آمار ایستگاه های مجاور منطقه و ۱۹۲ چاه بهره برداری و ۲۴ چاه پیزومتری استفاده شد. مدل سازی عددی آب های زیرزمینی به وسیله نرم افزار GMS در آبخوان دشت عباس در جنوب استان ایلام در سال آبی ۹۰-۸۹ انجام یافته است. این مدل در دو حالت ماندگار (سه ماه) و غیر ماندگار (۱۲ ماه) برای یک و نیم سال واسنجی و سپس برای یک سال آبی صحت سنجی گردید. یافته­ها: نتایج حاصل از واسنجی، حاکی از شبیه سازی مطلوب آبخوان دشت عباس و اختلاف اندک مقادیر مشاهده ای و محاسباتی تراز سطح ایستابی است. همچنین، نتایج بیلان آبی نشان داد که سطح آب زیرزمینی در سال های قبل از ورود آب سد کرخه ۰۳/۷- و بعد از تکمیل کانال های آبرسانی بیلان دشت مثبت و مقدار آن به ۵۰/۲۶ میلیون متر مکعب در سال آبی ۹۰-۸۹ افزایش یافته است. لذا سد کرخه اثر مثبتی بر بیلان آب زیرزمینی دشت دارد. بحث و نتیجه­گیری: از بررسی بیلان آب زیرزمینی دشت عباس چنین نتیجه گیری می شود که مدل کالیبره شده در حالت پایدار و ناپایدار با دقت زیادی توانسته است، سطح ایستابی چاه های پیزومتری را شبیه سازی کند. هیدروگراف چاه های پیزومتری دشت عباس نشان داد که سطح ایستابی دشت عباس رو به افزایش است. نتایج  مدل سازی بیلان آب زیر زمینی نشان داد که تغییرات ذخیره ناشی از بیلان آبی دشت عباس مثبت است و سیر صعودی هیدروگراف دشت، افزایش سطح ایستابی و بحران مناطق تبخیری بوجود آمده را نشان می دهد.