طراحی مدلی جهت مکان یابی ایستگاه های گاز با در نظر گرفتن ابعاد توسعه پایدار و فنون برنامه ریزی آرمانی خطی و مشابهت فازی

زمینه و هدف: تصمیم گیری درباره مکان استقرار، یکی از اساسی ترین تصمیمات سازمان ها بهشمار میرود که می تواند در   جهتگیریهای استراتژیک سازمان نقشی اساسی ایفا نماید و سوداوری سازمان را در بلند مدت تحت تاثیر قرار دهد. این تحقیق  با هدف ارایه الگو و مدلی جهت مکانیابی ایستگاه های گاز  در شرگت گاز قم با در نظر گرفتن ابعاد توسعه پایدار انجام گرفته است. روش بررسی: محقق از طریق مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با کارشناسان و خبرگان شرکت گاز و تهیه پرسشنامه به شناسایی عوامل موثر با در نظر گرفتن ابعاد توسعه پایدار در این رابطه پرداخته است.در این تحقیق از دو تکنیک برنامه ریزی آرمانی خطی جهت تعیین وزن معیارها و روش مشابهت فازی جهت رتبه بندی گزینه ها استفاده شده است. یافته ها: معیارها و عوامل تاثیر گذار در مکانیابی ایستگاه های گاز شرکت گاز استان قم، شامل بعد اقتصادی  هزینه احداث، نزدیکی به خطوط پر فشار گاز، سهولت دسترسی در مواقع بحرانی، قرار گرفتن ایستگاه در خیابان های عریض جهت عبور شبکه، بعد زیست محیطی شامل فاصله از مناطق مسکونی به دلیل ایجاد آلودگی صوتی، آلودگی زیست محیطی ایجاد شده و بعد اجتماعی شامل امنیت ایستگاه می باشد. در این تحقیق با انجام مقایسات زوجی فازی بین عوامل و با استفاده از برنامه ریزی آرمانی خطی، وزن این معیارها تعیین گردید. به علاوه تکنیک مشابهت فازی به عنوان یک روش نوین تصمیم گیری چند شاخصه، به منظور رتبه بندی گزینه ها استفاده شده است. بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده از روش مشابهت فازی و شاخص عملکرد کلی، گزینه A۵ به عنوان بهترین گزینه انتخاب شده است.