بررسی علل تفاوت سینمای وحشت در ایران با جهان

ژانر وحشت یکی از قدیمی ترین گونه های سینمایی در جهان است، گونه ای که قصد دارد مخاطب را بترساند و پنهان ترین احساسات شخصی او را تحریک کند، به طوریکه ترس از لایه های سطحی عبور کرده و حالتی آگاهانه و هشداردهنده پیدا کند. ژانر وحشت سابقه چندانی در سینمای ایران ندارد و طبعا به همین دلیل پختگی لازم را تاکنون نداشته است اما در بسیاری از کشورهای جهان این ژانر بسیار پیشرفت داشته است لذا این پژوهش قصد دارد با بررسی و مطالعه بر روی تاریخچه اینگونه هنری در ایران و کشورهای پیشرو در این عرصه، دلایل عدم پیشرفت این ژانر را در ایران نسبت به دیگر کشورهای پیشرفته جهان شناسایی کرده و به فعالان هنر سینمایی ارائه دهد تا بتواند راهگشای پیشرفت و توسعه این ژانر در سینمای ایران باشد.نتایج پژوهش نشان داد که به ترتیب اولویت در تاثیر اینگونه سینمایی در ایران عواملی چون: عدم وجود آزادی بیان در جهت مخالف اعتقادات رسمی جامعه، طرز تفکر و فرهنگ حاکم بر جامعه، عدم تناسب فیلمنامه ها بافرهنگ بومی ایرانی، نگرانی تهیه کنندگان از عدم بازگشت سرمایه، امکانات فنی محدود در تهیه این فیلمها، علاقه مندی غالب مردم به سریالها نسبت به فیلمهای سینمایی، عدم آگاهی و تخصص فیلمسازان، عدم نگارش فیلمنامه خوب و مناسب، الگوبرداری از دیگر فرهنگها، عدم فعالیت تخصصی هنرمندان در گونه هنری خاص، صفات خاص و بارز ایرانیان و بکر بودن ژانر وحشت در ایران تاثیر بسزایی دارند که این عوامل موجب تفاوت این ژانر در ایران با دیگر کشورها شده است.