بررسی نقش آموزش در بالا بردن سواد اکولوژیکی جامعهی روستایی (نمونه ی موردی روستای آفتابدر منطقه الموت قزوین)

زمینه و هدف: با نگاهی اجمالی به فعالیت های انسانی از دهههای اخیر تاکنون، این گونه به نظر میرسد که فعالیت ها و دست اندازی های نابجای انسانها در محیطزیست موجب بروز تغییرات و مشکلات اکولوژیکی بسیار زیاد و گاها جبرانناپذیری بر آن شده است. اکوسیستم های موجود در طبیعت بسیار متنوع بوده و تخریب یکی به تدریج موجب نابودی کل اکوسیستم و درنتیجه برهم زدن اکولوژی آن ناحیه خواهد شد. هدف از انجام این پژوهش؛ درک سازوکارها و روش ساخت وساز در مناطق و اکوسیستم های کوهستانی، آموزش حساسیت های محیط زیستی و جانوری، جذابیت و جاذبه ها(رودخانه ها، زمین ها، خاک و ...) و انرژی های موجود در منطقه به مردم، دهیاری ها، تکنسین های کشاورزی و .... با استفاده از روشهای جدید و مناسب به جای روشهای قدیمی و منسوخ گذشته و ضرورت یادآوری و نشان دادن آسیب هایی که در اثر دخل و تصرف های نا به جای انسان ها به منطقه موردنظر واردشده، می باشد. ازآنجاکه مطالعات اکولوژیک در قزوین و حتی در ایران بسیار ناچیز است و با توجه به وجود گونههای گیاهی و جانوری متنوع و طبیعی، وجود ذخایر زیستی بسیار نایاب و انرژی های درونی فراوان منطقهی الموت لزوم شناخت این گونهها و درنهایت آموزش نتایج به دست آمده، به عموم مردم را نشان می دهد. روش بررسی: روش تحقیق پیمایشی است. بررسی تحلیل آزمون فرضیات پژوهش به روش استقرایی و با استفاده از نرم افزار spss انجام شده است. یافته ها: در این راستا مصاحبهای با کارشناسان سازمان محیطزیست، جهاد کشاورزی، مرکز تحقیقاتی _ آموزشی کشاورزی استان قزوین و چند تن از اساتید دانشگاه بینالمللی امام خمینی قزوین و جمعی از متخصصان و مدیرعاملان شرکت های تعاونی و درنهایت عموم مردم صورت پذیرفت تا اهمیت آموزش اکولوژیکی بررسی شود. بحث و نتیجه گیری: درنهایت و با بررسی این آمار و نتایج حاصل شده از آنالیز توصیفی و تحلیلی (آزمون T مستقل و لوین، آلفای کرونباخ، آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون فریدمن) در نرم افزار SPSS این گونه به نظر میرسد که آموزش یکی از کلیدیترین پارامترها در ارتقاء دانش اکولوژیک در نزد جامعهی روستایی میباشد.