ارزیابی وضعیت مدیریت و برنامه ریزی کاربری اراضی اطراف فرودگاه ها(مطالعه موردی- فرودگاه مهرآباد)

زمینه و هدف:­فرودگاه ها زیربنایی­ترین بخش از سیستم حمل­ونقل هوایی، محسوب می­شوند و حضور نسل جدید هواپیماهای مدرن، رشد سریع حجم ترافیک و تقاضای سفرهای هوایی و تصویب قوانین و مقررات منسجم و دقیق برای مراحل مختلف عملیات پروازی، سبب گردیده که فرودگاه به­عنوان یک سیستم پیچیده و پویا محسوب شود.   هدف  از انجام این تحقیق مدیریت و برنامه­ریزی کاربری اراضی با رویکرد زیست محیطی در فرودگاه مهرآباد است، فرضیه­های این تحقیق عبارتند از:  فرضیه اول اراضی اطراف فرودگاه با امنیت پرواز رابطه دارد ، فرضیه دوم نحوه استفاده از اراضی اطراف فرودگاه با حفظ محیط زیست رابطه دارد، و فرضیه سوم مدیریت و برنامه­ریزی اراضی بر آرامش و امنیت ساکنان حریم فرودگاه اثر گذار است. روش بررسی: کار  از طریق شناخت و بررسی محدوده مورد مطالعه، با استفاده از نرم افزار Arc GIS ۹.۳ جهت تولید نقشه های موقعیت جغرافیایی منطقه، کاربری های اراضی اطراف، شبکه راه­های ارتباطی انجام گردید. سپس با تنطیم  و توزیع پرسشنامه­، عوامل موثر بر مدیریت کاربری اراضی مورد سنجش قرار گرفته و با استفاده از روش مدیریت راهبردی نقاط قوت و ضعف شناسایی گردید . پرسشنامه­ها از طریق آنالیز همبستگی با استفاده از  نرم­افزار SPPS۱۹ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های به دست آمده در ارتباط با فرضیه اول حاکی از این است که میان پارامترهای " اراضی اطراف فرودگاه" و "امنیت پرواز" رابطه معنا دار و مستقیمی وجود دارد. در فرضیه دوم نیز بین عوامل "نحوه استفاده از اراضی اطراف فرودگاه " و "حفظ محیط زیست" رابطه معنا دار و معکوس است. فرضیه سوم بین متغیرهای"مدیریت و برنامه ریزی اراضی" و "آرامش و امنیت ساکنان حریم فرودگاه"  نیزرابطه معنا دار و مستقیم است. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحلیل ها نشان می دهد که از بین پاسخ دهندگان به سوالات؛ اکثریت (۵/۹۰ درصد) از خلبانان  معتقدند که ارتباط زیادی بین اراضی اطراف فرودگاه با امنیت پرواز وجود دارد. تنها ۸/۴ درصد معتقد بودند که این ارتباط کم است. در مقابل ۸/۴ درصد باقی مانده نیز این ارتباط را بسیار زیاد بیان کرده اند.