سنجش سطح سازمان یادگیرنده

هدف این مقاله بررسی سطح چهار سازمان زیر مجموعه وزارت بهداشت از نظر میزان یادگیرندگی است. در این راستا، سنجش ابعاد مختلف سازمان یادگیرنده در ۴ سازمان تحت نظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی صورت گرفت. در روند مرور مبانی نظری موضوع ، مدل INVEST که توسط پرن، ردریک و ملرونی پیشنهاد شده است، مورد قبول واقع شد. پرسشنامه در میان چهار سازمان توزیع و درمجموع نظرات ۱۳۱ نفر از اعضای هیات علمی، پرستاران، مدیران ارشد و کارشناسان این سازمانها جمع آوری شد. یافتههای به دست آمده بیانگر این است که جریان نسبتا مناسب و سیر تکامل تدریجی براساس ابعاد سازمان یادگیرنده، به ویژه در بیمارستان مفید وجود دارد. این جریان میتواند توسط عامل مدیریت و حمایتهای این عامل برای پیادهسازی فرهنگ یادگیری، تسریع شود. به طور کلی میتوان اذعان کرد که نقاط قوت در بعد یادگیرندگان الهام شده در کلیه سازمانها به چشم میخورد و بنابراین پتانسیل لازم برای حرکت به سمت مفهوم سازمان یادگیرنده وجود دارد. ارزش افزوده این مقاله را میتوان روشن ساختن سودمندی چشمانداز بهره گیری از یک مدل توانمند در زمینه سازمان یادگیرنده دانست.