مطالعات تطبیقی در مورد معماری سبز

در حوزه معماری توجه به مخاطرات زیست محیطی و تاثیر ویرانگر آن بر سلامت و حیات انسان، تاکید بر حفظ سلامت فردی و پیوند عمیق با محیط پیرامون و رضایت خاطر انسان از زندگی در ساختمان هایی که امنیت، آسایش و سلامت او را تامین می نماید سبب شکل گیری معماری پایدار گردید. در معماری پایدار بنا به عنوان بخشی از پیکره محیط مجاور و طبیعت پیرامونش نه تنها سبب هدر رفتن انرژی نمی شود. انواع آلودگی هی محیطی را ایجاد نمی نماید و بر سلامت انسان تاثیر منفی نمی گذارد بلکه با صفه جویی و مصرف بهینه انرژی، برخورداری از مصالح همساز با اقلیم و قرار گرفتن در چرخه محیط زیست بوم. معماری پایدار یکی از گرایش ها و رویکردهای نوین معماری است که در سالهای اخیر مورد توجه عده زیادی از طراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته. جهان طبیعت قلمرویی است روحانی که نسبت به همه چیز برتری می یابد. اول شخص و بعد جامعه این عقیده بولوزوف است. او عقیده دارد باید هر دو گروه را مجبور می سازیم که موافق حقایق زندگی در جهان باشند. در غرب به این مسئله اعتقاد دارند که مزیت در طرح محیطی و طراحی آن در صورتی پیشرفت می کند و موفق خواهد بود که حقیقا مجمع و گروه طراحی آن فقط گروهی از طراحان باشند. در این مقاله به معماری سبز اشاره شده است و به بررسی چند نمونه موردی انجام شده است. این مقاله به صورت توصیفی انجام شده است و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است.