باز زنده سازی اماکن تاریخی فرهنگی (مطالعه موردی: هتل باغ مشیرالممالک شهر یزد)

باغ مشیرالممالک به وسعت هجده هزار متر مربع یکی از باغ های خرم واقع در شمال غرب یزد در اواسط دوره قاجاریه بوده که توسط میرزافتح الله خان مشیرالممالک بنا گردیده است. این باغ دارای آب انبار، اصطبل، بارانداز، انبار، باغچه های گل کاری و سبزی کاری شده، حمام، کوشک، اندرونی، بیرونی، نارنجستان، پارکینگ و غیره بوده که متاسفانه پس از انقلاب بر اثر مهاجرت وارثان باغ به خارج از کشور به صورت متروکه در آمده و بسیاری از ساختمان های با ارزش آن تخریب یا برای یافتن گنج به نابودی کشیده شد. هدف اصلی در این تحقیق، باز زنده سازی فضاها و کاربری های موجود در این باغ با بهره گیری از الگوهای معماری و طراحی بومی و سنتی است. در این تحقیق از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. نوع تحقیق توصیفی – تحلیلی می باشد. در قسمت باززنده سازی از الگوهای رایج داخلی و خارجی با تطبیق اصول معماری ایرانی و اسلامی بهره گرفته شده است. همچنین در بخش مطالعات میدانی از دوربین های عکاسی Canon powershot S۵ IS، Olympus C۱۶۰؛ متر و ... استفاده شده است. به جز ساختمان مرکزی دیگر ساختمان های باغ پی نداشته و شاخص ترین مصالح به کار رفته در بنا خشت بوده است. آب شرب باغ در گذشته از قنات باغ تامین می شده ولی امروزه از طریق سیستم آبرسانی شهری تامین می شود. درختان این باغ در گذشته بیشتر از نوع مثمر  مانند انجیر، انگور، سیب و... بوده ولی اخیرا گیاهان دیگری از جمله زیتون، خرمالو و مرکبات به ترکیب گیاهی باغ اضافه شده است. کاربرد عناصری از قبیل سبزه، آب و گیاه که در باغ سازی ایران قدیم، شاکله اصلی باغ را تشکیل می داده اند، پس از باززنده سازی در باغ مشیرالممالک به خوبی مشاهده می شود که نشانگر رابطه معماری با طبیعت در ایران قدیم و کنونی است. شفافیت، ارتباط فضاها، سازمان دهی فضاها، پیوستگی فضاها، هندسه و تناسبات به کار رفته در این باغ، همگی بیانگر تفکر و تعقل در سبک باغ سازی ایرانی است که عالمانه و آگاهانه به دنبال آسایش جسمانی و روحانی انسانی است که بی قرار در پی آرامش است.