الزامات تئوریک بازدارندگی منطقه ای جمهوری اسلامی ایران

بازدارندگی منطقه ای یکی از مهم ترین تئوری های روابط بین الملل و مطالعات استراتژیک به ویژه پس از جنگ سرد و سقوط اتحاد جماهیر شوروی است. در این دوره دولت ها با تهدیدات نوین روبه رو می باشند. بنابراین آنها نیازمند طراحی سیستم هایی هستند که مدیریت و کنترل این تهدیدات را برعهده داشته باشند. سیستم بازدارندگی منطقه ای یکی از این سیستم هاست که خرده سیستم های منطقی و فیزیکی خاص خود را دارا می باشد همچنین مجموعه ای از فاکتور های پیچیده و پویا به خصوص موانع جغرافیایی، محدودیت های ساختاری، فناوری نظامی، ساخت بندی نیرو های نظامی و... وجود دارد که نوع سیستم بازدارندگی را شکل می دهد. در این راستا مقاله حاضر ضمن طرح سیستم بازدارندگی منطقه ای به تجزیه و تحلیل بازدارندگی منطقه ای جمهوری اسلامی ایران اقدام می نماید.