اثرات درازمدت کشت برنج، باغ، تناوب برنج و آیش بر روی خصوصیات شیمیایی خاک درمنطقه زرین شهر اصفهان

هدف از این تحقیق بررسی اثرات دراز مدت کشت برنج، تناوب، باغ و آیش بر خصوصیات شیمیایی خاک در منطقه زرین شهر اصفهان میباشد. اراضی مورد نظر با استفاده از نقشه های توپوگرافی و نقشه های خاک و بازدید مکرر میدانی از منطقه جهت قرار گرفتن پروفیل هادر یک سری خاک و کشت در مدت زمان 50 سال انتخاب گردید. پروفیل شاهد حفر و نمونه های خاک از هر افق برداشت گردید. نتایجنشان داد مقدار آهن قابل جذب در شرایط غرقابی بخصوص در کشت تناوبی برنج بیشتر است.مقدار کربن آلی در کشت تناوب برنج با سایر محصولات دارای مقدار بیشتری نسبت به سایر کاربری میباشد و توصیه میگردد در کشت برنج الزاما از تناوب استفاده گردد تا تخریب خاک کمتر صورت گیرد. ظرفیت تبادل کاتیونی در کشت تناوب بیشتر از کشت برنج است و مقدار آن در این دو تیمار با افزایش عمق باشدت بیشتری کاهش می یابد در حالیکه در دو کاربری آیش و باغ کاهش ظرفیت تبادل کاتیونی ملایمتر و ناچیز است. تغییرات pH در چهار کاربری جزئی میباشد مقدار pH در کشت برنج و تناوب بعد از برداشت نسبت به آیش و باغ به صورت جزئی افزایش دارد مقدار Na ، EC و Cl در کشت برنج نسبت به دیگر کاربریها با شدت بیشتری افزایش می یابد. با توجه به گرم و خشک بودن استان اصفهان و نیاز آبی زیاد برنج و تخریب خاک در کاربری کشت دراز مدت برنج پیشنهاد میگردد کشت جایگزین این محصول در دستور کار قرار گیرد.