دیالکتیک هویت فردی و هویت جمعی در رمان دلبند نوشته ی تونی موریسون

در این مقاله، با بررسی محتوایی و ساختاری رمان دلبند نوشته ی تونی موریسون، رابطه ی دیالکتیک هویت فردی و گروهی سیاه پوستان بررسی گردیده است. داستان این رمان تلاش برده داران در جهت اعمال خشونت علیه سیاه پوستان و استثمار آنان است. برده داران می کوشند تا با اعمال زور و اجبار و جدا کردن افراد از خانواده و نزدیکانشان، بردگان را از احساس تعلق به جامعه ی خویش و پذیرش نقش و مسئولیت در قبال آن محروم سازند. هدف از این محرومیت سلب هویت افراد و اختلال درهدفمندی و اراده آنان است. درمقابل، بردگان می کوشند تا با پیوستگی دلها و درمیان گذاشتن خاطرات، سرگذشت، و افکار و احساس ها و حتی با احضار ارواح مردگان خویش، پاره های اجتماع از هم گسیخته ی خویش را پیوند زنند تا بتوانند تصویر و معنای زندگی خویش را در آن آینه ی بزرگ ببینند. این دیالکتیک فرد و جامعه به مضمون اصلی رمان تبدیل شده است. ساختار روایی رمان نیز این مضمون را به خوبی نشان می دهد. روایت نیز کاری گروهی است و از زبان افراد زیادی بیان می شود. همزمان که افراد سیاه پوست یکی یکی به گروه می پیوندند و سرگذشت و افکار و احساسات خویش را درمیان می گذارند، خود روایت نیز که به نوعی تاریخ نگاری و سند هویتی این قوم است اندک اندک شکل می گیرد. راویان، که گاه از یک دیگر تمییزناپذیرند، روایت یکدیگر را کامل کرده و معنا می بخشند، تا وابستگی هوبتی متقابل خویش را به نمایش بگذارند.