افزایش عملکرد گیاه ذرت و بهبود ویژگی های شیمیایی و زیستی خاک آهکی شور با استفاده تلفیقی از کود نانوزیستی و کود دامی
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات غلات، دوره: 10، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 248
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CRGU-10-3_005
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1400
چکیده مقاله:
با توجه به نیاز روزافزون افزایش عملکرد گیاه ذرت همراه با کاهش مصرف کودهای شیمیایی در راستای کشاورزی پایدار، هدف از این پژوهش بررسی تاثیر کود نانوبیولوژیک بهعنوان یک فناوری نوین بههمراه کود دامی بر افزایش کارایی مصرف عناصر غذایی و عملکرد گیاه ذرت در یک خاک آهکی شور با ماده آلی پایین بود. بدین منظور، یک آزمایش مزرعهای بهصورت کرتهای خردشده- فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عاملهای آزمایش شامل کود نانوزیستی در سه سطح صفر، یک و دو کیلوگرم در هکتار (Nb۰، Nb۱ و Nb۲) و کود دامی در سه سطح صفر، ۱۰ و ۲۰ تن در هکتار (M۰، M۱ و M۲) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که برهمکنش کودها بر ویژگی های خاک و صفات رشدی و عملکرد گیاه ذرت در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. مقایسه میانگین برهمکنش عاملها نشان داد که تیمار Nb۲M۲ وزن هزاردانه (۱۰۱ %)، وزن کاه (۷۸ %)، وزن کل (۴۵/۸۲ %)، درصد نیتروژن دانه (۱۳۵ %)، درصد پروتئین (۱۳۶ %)، عملکرد پروتئین (۳۷۷ %)، تنفس خاک (۶۱/۱۸۲ %)، کربن آلی خاک (۲۰/۱۲۶ %) ماده آلی خاک (۵۰/۱۲۵ %) و درصد نیتروژن خاک (۳۰/۱۴۱ %) را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. در مقابل، تیمار Nb۱M۱ نسبت C/N خاک را بهمیزان ۷/۲۲ درصد کاهش داد. در مورد EC خاک نیز تیمار Nb۲M۰ با کاهش ۰۷/۴۱ درصدی هدایت الکتریکی خاک بهترین عملکرد را داشت. افزون بر این، تیمار Nb۰M۲ توانست pH خاک را از ۹۰/۷ به ۶۵/۷ کاهش دهد. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از کودهای نانوزیستی بههمراه ماده آلی، ضمن پتانسیل اثرگذاری بالا در افزایش عملکرد (کمی- کیفی) گیاه ذرت میتواند ویژگی های شیمیایی و زیستی خاکهای آهکی شور را نیز به طور چشمگیری بهبود بخشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا فلاح نصرت آباد
دانشیار پژوهش، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
امیر آفتاب طلب
کارشناس ارشد، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
شایان شریعتی
دانش آموخته دکتری، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :