ارزیابی اثربخشی طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیکاری بر توسعه مکانیزاسیون زراعت برنج در استان گیلان (مطالعه موردی شهرستان املش)
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات غلات، دوره: 10، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 183
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CRGU-10-2_007
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1400
چکیده مقاله:
تجهیز و نوسازی اراضی شالیکاری از اقدامات زیربنایی مهم در جهت تدارک زیرساختهای زراعت مکانیزه برنج است. در این راستا، بهمنظور ارزیابی اثربخشی طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیکاری بر توسعه کشت مکانیزه برنج، پژوهشی به روش پیمایشی در شهرستان املش در شرق استان گیلان انجام شد. بر این اساس، حجم نمونه با استفاده از جدول حداقل حجم نمونه بارتلت برای دو گروه از شالیکاران دارای اراضی شالیکاری تجهیزنشده و تجهیزشده، بهترتیب ۱۰۵ و ۱۶۰ نفر تعیین و نمونههای تحقیق با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای چندمرحلهای انتخاب شدند. پرسشنامه محققساخته بهعنوان ابزار گردآوری دادهها طراحی و مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که درجه مکانیزاسیون عملیات کاشت و برداشت برنج در اراضی تجهیزشده در مقایسه با اراضی تجهیزنشده، در هر سه گروه اراضی کوچک (کمتر از نیم هکتار)، متوسط (نیم تا یک هکتار) و بزرگ (بیش از یک هکتار) بیشتر بود. تنها درجه مکانیزاسیون عملیات وجین مکانیکی در شالیزارهای بزرگ تجهیزشده ۲۹/۱۰ درصد و در سایر موارد صفر بود. در میان عملیات زراعی در اراضی تجهیزشده، بالاترین درجه مکانیزاسیون بعد از خاکورزی (۱۰۰ درصد) مربوط به برداشت برنج (۴۳/۵۶، ۵۳/۷۳ و ۶۲/۷۲ درصد بهترتیب برای شالیزارهای کوچک، متوسط و بزرگ) بود. بیشترین سهم ظرفیت مکانیزاسیون کل در اراضی تجهیزنشده را عملیات خاک ورزی و در اراضی تجهیزشده، عملیات برداشت بهخود اختصاص دادند. بنابراین، صرف نظر از پایینبودن درجه مکانیزاسیون عملیات وجین مکانیکی، درجه مکانیزاسیون سایر عملیات زراعی کشت برنج در اراضی تجهیزشده در منطقه مورد مطالعه در وضعیت مناسبی قرار داشت. از اینرو، ضروری است سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان با بکاربستن راهکارهای کاربردی، درجه مکانیزاسیون عملیات وجین و نشای مکانیکی برنج در منطقه املش گیلان را نیز ارتقا دهد. همچنین، بهمنظور بهبود ظرفیت مکانیزاسیون در اراضی شالیکاری تجهیزشده، پیشنهاد میشود کارشناسی دقیق اندازه ماشین های کشاورزی مورد نیاز بهویژه ماشینهای برداشت برنج مورد توجه ویژه قرار گیرد تا به این ترتیب، ظرفیت مکانیزاسیون تا حد ممکن کاهش یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
طاهره بهمنی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
سعید فیروزی
دانشیار، گروه زراعت، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
محمد صادق اللهیاری
دانشیار، گروه مدیریت کشاورزی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :