استفاده از منابع کربن و فنل در محیط کشت به منظور القاء بهینه پروموتر ژن های بیماری زا در Agrobacterium tumefaciens
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات غلات، دوره: 7، شماره: 3
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 156
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CRGU-7-3_006
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1400
چکیده مقاله:
انتقال ژن به گیاهان با استفاده از Agrobacterium tumefaciens دارای مزایای بسیاری است، اما مشکل مهم این سیستم کارآیی پایین آن است. بر این اساس، یکی از راه های بهبود کارآیی، افزایش فعالیت ژن های بیماری زایی یا vir است که نقش اصلی را در انتقال تراژن به داخل ژنوم گیاه میزبان ایفا می کنند. برخی متابولیتهای فنلی و قندها القاگر ژن های vir هستند که بهطور سینرژیک عمل میکنند. در این تحقیق جهت بررسی شرایط بهینه بیان پروموتر ژنهای بیماری زا از دو سویه موتانت A. tumefaciens به نامهای (MX۲۴۳)A۳۴۸ و A۳۴۸ (MX۳۱۱) استفاده شد که در سویه موتانت MX۲۴۳ ژن گزارشگر فاقد پروموتر lacZکد کننده آنزیم β-گالاکتوزیداز با پروموتر ژن های virB۲ امتزاج یافته (virB۲::lacZ) و در سویه موتانت MX۳۱۱ پروموتر virD۲ با ژن گزارشگر فاقد پروموتر lacZامتزاجیافته (virD۲::lacZ) است. بر این اساس، فعالیت پروموترهای این دو ژن بیماری زا با میزان فعالیت آنزیم β-گالاکتوزیداز تحت سه تیمار قندی گلوکز، مانوز و داکسیمانوز در ترکیب با تیمار فنلی استوسیرینگون در سطوح مختلف در دو تکرار بیولوژیکی و سه تکرار تکنیکی اندازهگیری شد. ملاک ارزیابی و مقایسه در این خصوص، کشت سه روزه A. tumefaciens شامل مرحله اول رشد رویشی و مرحله دوم القای ژنهای بیماریزا به عنوان پروتکل استاندارد القاء بود. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از تیمار قندی مانوز در ترکیب با ۵۰ میکرومولار استوسیرینگون برای القای بهینه پروموتر ژن virB۲و تیمار قندی مانوز در ترکیب با ۱۰۰ میکرومولار استوسیرینگون برای القای بهینه پروموتر ژن virD۲ بالاترین فعالیت آنزیم β-گالاکتوزیداز را به همراه داشت. همچنین تحت شرایط عدم حضور استوسیرینگون، تیمار قندی گلوکز نسبت به مانوز و داکسیمانوز قدرت القا و بیان بالاتر پروموتر ژنهای بیماریزا را داشت. بنابراین، به منظور بهبود القا و بیان ژنهای بیماری زای virB۲ و virD۲ پساز مرحله تکثیر رویشی تا زمان هم کشتی باکتری و نمونه های گیاهی، پیشنهاد میشود از تیمار قندی مانوز به عنوان منبع کربن جایگزین گلوکز در ترکیب با غلظت ۵۰ میکرومولار استوسیرینگون در محیط کشت استفاده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدصادق تقی زاده
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمد مهدی سوهانی
دانشیار، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
رضا شیرزادیان خرم آباد
استادیار، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :